Vertaling van: Nightwish - The Poet And The Pendulum
"WITTE LANDEN VAN INLEVENHEID"
Het einde.
De zangschrijver is dood.
Het zwaard viel op hem
Hem mee nemend naar de witte landen
Van inlevenheid
Van onschuld
inlevenheid
onschuld
"THUIS"
De dromer en de wijn
Dichter zonder een rijm
Een verlaten schrijver uit elkaar gescheurd
Door kettingen van de hel
Één laatste perfect vers
Is nog steeds hetzelfde oude lied
Oh Christus wat haat ik wat ik ben geworden
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Mijn thuis was daar en toen
Die wieden van de hemel
Avontuur gevulde dagen
Één met elk lachend gezicht
Alsjeblieft, geen worden meer
Gedachten van een afgehouwen hoofd
Geen hulde meer
Vertel me wanneer mijn hart goed gaat
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
"DE VREDELIEVENDE"
Besprenkel mijn landschap
Met turkooizen waterval
Met schoonheid daar onder
De Eeuwig Vrij
Stop me in onder het blauw
Onder de pijn, onder de regen
Goedenacht kus voor een kind in de tijd
Zwaaiend blad mijn wiegelied Op de kust zaten we en hoopten
Onder dezelfde bleke maan
Wiens gidsende licht jou koos
Jullie allen koos
"Ik ben bang. Ik ben zo bang.
Wordt opnieuw verkracht, en opnieuw, en opnieuw
Ik weet dat ik alleen zal sterven.
Maar geliefd.
Je leeft lang genoeg om het geluid van geweren te horen,
lang genoeg om jezelf gillend in de nacht te vinden,
lang genoeg om jouw vrienden je te zien verraden.
Voor jaren ben ik vastgebonden aan dit altaar.
Nu heb ik nog slechts 3 minuten.
Ik wou alleen maar dat de vloed me eerst zou grijpen
en een dood geven waarnaar ik altijd heb verlangd."
"DUISTER PASSIE SPEL"
Tweede rover aan de rechter kant van Christus.
Doormidden gehakt - kinderachtig
De wereld verheugt zich vandaag
Als de kraaien zich tegoed doen aan de rottende dichter
Iedereen moet zijn eigen begraven
Geen meute om het hart van steen te begraven
Nu is hij thuis in hel, komt hem goed uit
Geslacht door de bel, luidend voor zijn vaarwel
De morgen breekt aan, op zijn altaar
Overblijfselen van het duister passie spel
Uitgevoerd door zijn vrienden zonder schaamte
Spugend op zijn graf toen ze kwamen
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
"Vandaag, in het jaar van onze Heer 2005,
Werd Tuomas weggeroepen van de zorgen van de wereld.
Hij stopte met huilen aan het einde van elke prachtige dag.
De muziek die hij schreef was te lang zonder stilte.
Hij werd naakt en dood gevonden,
Met een glimlach op zijn gezicht, een pen
En 1000 pagina's met doorgehaalde tekst."
Red me
"MOEDER EN VADER"
Wees stil, mijn zoon
Je bent thuis
Oh waneer ben je zo koud geworden?
Het blad zal blijven dalen
Al wat je hoeft te voelen is mijn liefde
Zoek naar schoonheid, vind je kust
Probeer ze allemaal te redden, bloedt niet meer
Je hebt oceanen van binnen
Op het einde
Zal ik altijd van je houden
Het begin.
Het einde.
De zangschrijver is dood.
Het zwaard viel op hem
Hem mee nemend naar de witte landen
Van inlevenheid
Van onschuld
inlevenheid
onschuld
"THUIS"
De dromer en de wijn
Dichter zonder een rijm
Een verlaten schrijver uit elkaar gescheurd
Door kettingen van de hel
Één laatste perfect vers
Is nog steeds hetzelfde oude lied
Oh Christus wat haat ik wat ik ben geworden
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Mijn thuis was daar en toen
Die wieden van de hemel
Avontuur gevulde dagen
Één met elk lachend gezicht
Alsjeblieft, geen worden meer
Gedachten van een afgehouwen hoofd
Geen hulde meer
Vertel me wanneer mijn hart goed gaat
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
"DE VREDELIEVENDE"
Besprenkel mijn landschap
Met turkooizen waterval
Met schoonheid daar onder
De Eeuwig Vrij
Stop me in onder het blauw
Onder de pijn, onder de regen
Goedenacht kus voor een kind in de tijd
Zwaaiend blad mijn wiegelied Op de kust zaten we en hoopten
Onder dezelfde bleke maan
Wiens gidsende licht jou koos
Jullie allen koos
"Ik ben bang. Ik ben zo bang.
Wordt opnieuw verkracht, en opnieuw, en opnieuw
Ik weet dat ik alleen zal sterven.
Maar geliefd.
Je leeft lang genoeg om het geluid van geweren te horen,
lang genoeg om jezelf gillend in de nacht te vinden,
lang genoeg om jouw vrienden je te zien verraden.
Voor jaren ben ik vastgebonden aan dit altaar.
Nu heb ik nog slechts 3 minuten.
Ik wou alleen maar dat de vloed me eerst zou grijpen
en een dood geven waarnaar ik altijd heb verlangd."
"DUISTER PASSIE SPEL"
Tweede rover aan de rechter kant van Christus.
Doormidden gehakt - kinderachtig
De wereld verheugt zich vandaag
Als de kraaien zich tegoed doen aan de rottende dichter
Iedereen moet zijn eigen begraven
Geen meute om het hart van steen te begraven
Nu is hij thuis in hel, komt hem goed uit
Geslacht door de bel, luidend voor zijn vaarwel
De morgen breekt aan, op zijn altaar
Overblijfselen van het duister passie spel
Uitgevoerd door zijn vrienden zonder schaamte
Spugend op zijn graf toen ze kwamen
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
"Vandaag, in het jaar van onze Heer 2005,
Werd Tuomas weggeroepen van de zorgen van de wereld.
Hij stopte met huilen aan het einde van elke prachtige dag.
De muziek die hij schreef was te lang zonder stilte.
Hij werd naakt en dood gevonden,
Met een glimlach op zijn gezicht, een pen
En 1000 pagina's met doorgehaalde tekst."
Red me
"MOEDER EN VADER"
Wees stil, mijn zoon
Je bent thuis
Oh waneer ben je zo koud geworden?
Het blad zal blijven dalen
Al wat je hoeft te voelen is mijn liefde
Zoek naar schoonheid, vind je kust
Probeer ze allemaal te redden, bloedt niet meer
Je hebt oceanen van binnen
Op het einde
Zal ik altijd van je houden
Het begin.