Vertaling van: Francesca Battistelli - Hundred More Years
Een diamanten ring en 12 rode rozen,
alles wat ze ooit wilde,
Al die dromen en nu is het moment eindelijk daar
Zij is zo jong, en hij is zo perfect,
Ze hadden gewacht op de liefde en het was het waard.
Ze wil zich zo wel honderd jaar lang voelen,
Alles van dit leven nog steeds te leven en ze konden nauwelijks wachten.
Ze kunnen lachen,
Ze kunnen huilen.
De toekomst oogt zo mooi en schitterend
Ze kunnen dansen,
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang
Zij heeft blauwe ogen net als haar moeder,
drie jaar oud, hij is gek op haar,
Hij wil deze dag stil laten staan, voordat het verdwijnt. Zij is aan het dansen als een kleine prinses,
om er zeker van te zijn dat hij haar opmerkt.
Hij zou naar haar zo dansend wel zien wel honderd jaar kunnen kijken
Zij zal opgroeien en ze zal het huis verlaten, maar tot die dag
Kunnen ze lachen,
Kunnen ze huilen.
De toekomst oogt zo mooi en schitterend
Ze kunnen dansen,
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang
Het is alleen maar tijd,
maar het vliegt voorbij
En vandaag is mooier dan we door hebben.
Dus dansen ze
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang
alles wat ze ooit wilde,
Al die dromen en nu is het moment eindelijk daar
Zij is zo jong, en hij is zo perfect,
Ze hadden gewacht op de liefde en het was het waard.
Ze wil zich zo wel honderd jaar lang voelen,
Alles van dit leven nog steeds te leven en ze konden nauwelijks wachten.
Ze kunnen lachen,
Ze kunnen huilen.
De toekomst oogt zo mooi en schitterend
Ze kunnen dansen,
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang
Zij heeft blauwe ogen net als haar moeder,
drie jaar oud, hij is gek op haar,
Hij wil deze dag stil laten staan, voordat het verdwijnt. Zij is aan het dansen als een kleine prinses,
om er zeker van te zijn dat hij haar opmerkt.
Hij zou naar haar zo dansend wel zien wel honderd jaar kunnen kijken
Zij zal opgroeien en ze zal het huis verlaten, maar tot die dag
Kunnen ze lachen,
Kunnen ze huilen.
De toekomst oogt zo mooi en schitterend
Ze kunnen dansen,
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang
Het is alleen maar tijd,
maar het vliegt voorbij
En vandaag is mooier dan we door hebben.
Dus dansen ze
Onder het maanlicht,
Want God kijkt glimlachend op hen neer
En ze wil hier blijven,
En het laten duren nog eens honderd jaar lang