Vertaling van: Katie Costello - Last & Far From Home

Met haar hoofd op haar kussen en haar pijn weggestopt onder de dekens
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme
De tv flikkert vlammen van kleur; het verlicht de kamer
Een zwart-wit gezicht, de kleuren ontsnappen, haar hartzeer

Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde

Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen Met haar arm om haar herinneringen en haar gedachten bij haar fouten
Beklom ze een berg - de enige van zijn soort, gevoelloos voor haar stappen, ze moest het
Veranderde landschap accepteren, er waren nu duidelijk gescheurde blaadjes op de bloem van haar verleden te zien
Herinnering waarvan ze hoopte dat ze niet zouden blijven

Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde

Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen

Met haar hoofd op haar kussen en haar pijn weggestopt onder de dekens
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme, zonder een vast ritme