Vertaling van: Bastille - Pompeii

Ik was aan mijn eigen lot overgelaten
Vele dagen gingen voorbij waarop niets gebeurde

En de muren bleven instorten
In de stad, waarvan we houden
Grote wolken rolden over de heuvels
Duisternis van boven brengend

Maar als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof helemaal niets veranderd is?
En als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof je eerder hier bent geweest?
Hoe kan ik hier een optimist over zijn
Hoe kan ik hier een optimist over zijn We zijn gevangen en verloren in al onze fouten
In je houding terwijl het stof zich om ons heen verzamelt

En de muren bleven instorten
In de stad, waarvan we houden
Grote wolken rolden over de heuvels
Duisternis van boven brengend

Maar als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof helemaal niets veranderd is?
En als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof je eerder hier bent geweest?
Hoe kan ik hier een optimist over zijn
Hoe kan ik hier een optimist over zijn

Oh, waar zal ik beginnen
De brokstukken of onze zonden?
Oh, waar zal ik beginnen
De brokstukken of onze zonden?

En de muren bleven instorten
In de stad, waarvan we houden
Grote wolken rolden over de heuvels
Duisternis van boven brengend

Maar als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof helemaal niets veranderd is?
En als je je ogen sluit
Voelt het dan niet bijna
Alsof je eerder hier bent geweest?
Hoe kan ik hier een optimist over zijn
Hoe kan ik hier een optimist over zijn

Maar als je je ogen sluit, voelt het dan niet bijna alsof helemaal niets veranderd is?