Vertaling van: Hozier - Angel Of Small Death & The Codeine Scene
Ik kijk naar het werk van mijn verwanten, brutaal en jongensachtig
Ergens tussen liefde en misbruik spelend
Roepend om zich bij hen te voegen, de ellendige en vreugdevolle
De vleugels schudden van hun verschrikkelijke jeugd
Pas verstoten in een bevroren toewijding
Ik zou niet meer alleen of mezelf kunnen zijn
Slingerde als een verdwaalde naar de armen die open waren
Geen gebrek aan smerige zaakjes, geen protest van mij
Met haar zoete adem en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Ik voelde me meer mens en verslaafd aan haar vlees, ik
Leg mijn hart samen met de rest neer aan haar voeten
Vers van de velden, alles stank en vruchtbaar
Het is bloederig en rauw, maar ik zweer dat het zoet is Met haar zoete adem en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Oh, oh, oh, oh
Oh, oh, oh-oh
Oh, oh, oh, oh-oh
Oh, oh, oh
In leibandloze verwarring dwaal ik over het beton
Vraag me af of het nu beter is om het te hebben overleefd
Het schokkende oordeel en de rede verslaan het zoete
Warmte van haar adem in mijn mond; ik leef
Met haar zoete adem, en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar zoete adem, en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Ergens tussen liefde en misbruik spelend
Roepend om zich bij hen te voegen, de ellendige en vreugdevolle
De vleugels schudden van hun verschrikkelijke jeugd
Pas verstoten in een bevroren toewijding
Ik zou niet meer alleen of mezelf kunnen zijn
Slingerde als een verdwaalde naar de armen die open waren
Geen gebrek aan smerige zaakjes, geen protest van mij
Met haar zoete adem en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Ik voelde me meer mens en verslaafd aan haar vlees, ik
Leg mijn hart samen met de rest neer aan haar voeten
Vers van de velden, alles stank en vruchtbaar
Het is bloederig en rauw, maar ik zweer dat het zoet is Met haar zoete adem en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Oh, oh, oh, oh
Oh, oh, oh-oh
Oh, oh, oh, oh-oh
Oh, oh, oh
In leibandloze verwarring dwaal ik over het beton
Vraag me af of het nu beter is om het te hebben overleefd
Het schokkende oordeel en de rede verslaan het zoete
Warmte van haar adem in mijn mond; ik leef
Met haar zoete adem, en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar zoete adem, en haar tong zo gemeen
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène
Met haar stroblonde haar, haar armen hard en mager
Ze is de engel van de kleine dood en de codeïnescène