Vertaling van: Jimi Hendrix - Castles Made Of Sand
Verderop in de straat kun je haar horen schreeuwen
"Je bent een schande"
Als ze de deur in zijn dronken gezicht dichtslaat
En nu staat hij buiten
Alle buren beginnen te roddelen en kwijlen
Hij huilt: "Meisje jij bent gek"
Wat is er gebeurd met de liefde die jij en ik hadden?
Tegen de deur leunt hij en hij start een scène
en zijn tranen vallen en branden de tuin groen
En zandkastelen vallen in zee, uiteindelijk
Een klein dapper indiaantje die voor hij tien was,
Oorlogsspelletjes speelde
in de bossen met zijn indianenvriendjes
En hij droomde dat als hij groot zou worden
dat hij een onverschrokken krijger
een opperhoofd zou zijn
Vele manen gingen en de droom werd groter tot
Morgen zou hij zijn eerste oorlogslied zingen
en zijn eerste gevecht vechten
Maar er ging iets mis,
verassingsaanval doodde hem in zijn slaap die nacht En zandkastelen smelten in de in zee,
uiteindelijk
Er was een jong meisje met een gefronst hart
want ze was kreupel voor de rest van haar leven
En ze kon geen geluid uitbrengen
En ze wenste en bad dat ze stoppen kon met leven
Dus besloot ze te sterven
Dus reed ze in haar rolstoel naar de rand van de zee
En naar haar benen lachte ze
"Jullie zullen me geen pijn meer doen"
Maar toen iets wat men haar nog nooit had zien doen
Ze lieten haar springen en ze zei
"Kijk een goudgevleugeld schip komt op mijn weg"
En het had niet hoeven stoppen
het ging gewoon door
En dus, zandkastelen glijden de zee in
Uiteindelijk
"Je bent een schande"
Als ze de deur in zijn dronken gezicht dichtslaat
En nu staat hij buiten
Alle buren beginnen te roddelen en kwijlen
Hij huilt: "Meisje jij bent gek"
Wat is er gebeurd met de liefde die jij en ik hadden?
Tegen de deur leunt hij en hij start een scène
en zijn tranen vallen en branden de tuin groen
En zandkastelen vallen in zee, uiteindelijk
Een klein dapper indiaantje die voor hij tien was,
Oorlogsspelletjes speelde
in de bossen met zijn indianenvriendjes
En hij droomde dat als hij groot zou worden
dat hij een onverschrokken krijger
een opperhoofd zou zijn
Vele manen gingen en de droom werd groter tot
Morgen zou hij zijn eerste oorlogslied zingen
en zijn eerste gevecht vechten
Maar er ging iets mis,
verassingsaanval doodde hem in zijn slaap die nacht En zandkastelen smelten in de in zee,
uiteindelijk
Er was een jong meisje met een gefronst hart
want ze was kreupel voor de rest van haar leven
En ze kon geen geluid uitbrengen
En ze wenste en bad dat ze stoppen kon met leven
Dus besloot ze te sterven
Dus reed ze in haar rolstoel naar de rand van de zee
En naar haar benen lachte ze
"Jullie zullen me geen pijn meer doen"
Maar toen iets wat men haar nog nooit had zien doen
Ze lieten haar springen en ze zei
"Kijk een goudgevleugeld schip komt op mijn weg"
En het had niet hoeven stoppen
het ging gewoon door
En dus, zandkastelen glijden de zee in
Uiteindelijk