De Kast - Eltse Grins Foarby

It read beskynt de greiden,
De jûn falt our de mar
Der stean se mei har beiden
En hy sjocht noch ris nei har
Se stean foar harren hutte
Fan pôlen, liem en reid
Syn hân leit op har skutte
Hy wurdt mei koarten heit

It jier hast fyftjinhûnderd
Feroare maatskippij
Se lije der net ûnder
Se fiele harren frij

Der is faaks wol wat geande
Hy moat soms op oorlogspaed
Mar wer't se eins foar steane no
Dat wurdt er nea gewaar
Dochs ha se neat te kleien
En al hawwe se gjin jild
It iten dat se krije
Is de rykdom fan it fjild

It jier hast fyftjinhûnderd
In nije heerskippij
Se bûge der net ûnder
Se bliuwe altyd frij De sinne skynt al ieuen oer ûs lân
Bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan
En giet fan lân nei lân
Eltse grins foarby

It read beskynt it kampke
De jûn falt oer de stêd
Dêr boartet in lyts famke
Noch in skoftsje, aanst op bêd
Se jeuzelt hûnderd út
De taal dy't mem har bybrocht hat
Har heit ropt troch it rút
Dat se nei binnen komme moat

It jier no hast twatûzen
Europa dat wurdt nij
It famke sjongt en dûnset
En laket dan nei my

De sinne skynt al ieuen oer ûs lân
Bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan
En giet fan lân nei lân
Eltse grins foarby