Vertaling van: De Kast - Eltse Grins Foarby
Het rood beschijnt het weiland,
De avond valt over het meer
Daar staan ze met z'n beiden
En hij kijkt nog eens naar haar
Ze staan voor hun hut,
Van plaggen leem en riet
Zijn hand ligt in haar schoot,
Hij wordt binnenkort vader
Het jaar, bijna 1500,
Veranderde maatschappij
Ze lijden er niet onder,
Ze voelen zich vrij
Er is vaak iets aan de hand,
Hij moet soms op oorlogspad
Maar waar ze eigenlijk voor staan,
Dat zal hij nooit gewaar worden
Toch hebben ze niets te klagen,
En al hebben ze geen geld,
Het eten wat ze krijgen,
Is de rijkdom van het veld
Het jaar, bijna 1500,
Een nieuwe heerschappij
Ze buigen er niet onder,
Ze blijven altijd vrij De zon schijnt al eeuwen over ons land,
Brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan,
En gaat van land naar land
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het wijkje,
De avond valt over de stad
Speelt een klein meisje
Nog een tijdje, zodadelijk naar bed
Ze mompelt honderd uit,
De taal die moeder haar heeft geleerd
Haar vader roept door het raam
Dat ze naar binnen komen moet
Het jaar, nu bijna 2000,
Europa dat wordt nieuw
Het meisje zingt en danst
En lacht dan naar mij
De zon schijnt al eeuwen over ons land,
Brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan,
En gaat van land naar land
Elke grens voorbij
De avond valt over het meer
Daar staan ze met z'n beiden
En hij kijkt nog eens naar haar
Ze staan voor hun hut,
Van plaggen leem en riet
Zijn hand ligt in haar schoot,
Hij wordt binnenkort vader
Het jaar, bijna 1500,
Veranderde maatschappij
Ze lijden er niet onder,
Ze voelen zich vrij
Er is vaak iets aan de hand,
Hij moet soms op oorlogspad
Maar waar ze eigenlijk voor staan,
Dat zal hij nooit gewaar worden
Toch hebben ze niets te klagen,
En al hebben ze geen geld,
Het eten wat ze krijgen,
Is de rijkdom van het veld
Het jaar, bijna 1500,
Een nieuwe heerschappij
Ze buigen er niet onder,
Ze blijven altijd vrij De zon schijnt al eeuwen over ons land,
Brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan,
En gaat van land naar land
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het wijkje,
De avond valt over de stad
Speelt een klein meisje
Nog een tijdje, zodadelijk naar bed
Ze mompelt honderd uit,
De taal die moeder haar heeft geleerd
Haar vader roept door het raam
Dat ze naar binnen komen moet
Het jaar, nu bijna 2000,
Europa dat wordt nieuw
Het meisje zingt en danst
En lacht dan naar mij
De zon schijnt al eeuwen over ons land,
Brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan,
En gaat van land naar land
Elke grens voorbij