Veldhuis & Kemper - Het Aanzoek

Ze kijkt me aan
En ik weet dat zij weet
Dat ik het weet we staan
En ze kijkt me aan

Mij ontbreekt een eerste zin
Want ze houdt mijn adem in
Ze kijkt me aan, ik weet 't zeker
't Is misschien wel beter, maar misschien ook wel niet

En ik hoop dat ze het ziet, maar ze vindt mijn woorden niet
Ze blijft daar maar staan
Ik weet 't zeker, 't is misschien wel beter
Maar misschien ook wel niet, misschien wel niet

Dit moment voelt te bekend
Ik ben hier in mijn hoofd geweest
Ze wil een feest met testament
In een tent en met een band

Ik kijk haar terug en zij ziet wat ik zie
En ik zie te vlug dus ik kijk haar terug
Want ze wil dat ik het vraag, ik voel de knopen in haar maag
Ze duwt in m'n rug, ik weet 't zeker, 't is misschien wel beter
Maar misschien ook wel niet, misschien wel niet Ze ziet een rij van veel te blij
Ze draagt wit dat heel mooi zit
En ze wil 't zwart op wit
En dan met iedereen erbij

Ik kijk haar aan en zij weet, dat ik weet
Dat zij het weet we staan, ik kijk haar aan
Ik heb nog steeds geen eerste zin
Om tegen al de hare in, ik kijk haar aan

Voor mijn geen stukjes voorgedragen
Ik wil geen ring en geen pastoor
Geen mooiste dag der alle dagen
En geen kerk en geen koor

Om voor altijd of heel even, tussen neus en lippen door
Te zeggen en beleven dat ik nu al bij haar hoor

Zie ons nou staan laten we gaan
We zijn hier al te vaak geweest