Rob de Nijs - 'n Beetje Meer

Vriendin van mij, lieve vriendin
Ze begrijpen me nooit als ik zo begin
Vriendin, ik weet het ook niet goed
Hoe je 'n vriend die 'n vrouw is nou noemen moet

En niemand gelooft me maar toch is het waar
We hebben nog nooit iets gehad met elkaar
Vriendin van mij, je bent altijd weer
Alleen een vriendin met een beetje meer

Ik was met een stel mensen in de stad
Er was een dame bij waar ik wel trek in had
We zaten met z'n allen op een terras
Ik vertelde haar net hoe leuk ze was

En toen sprong jij ineens op m'n schoot
De tafel ging om, de verwarring was groot
Jij begon me geweldig te zoenen
Het bier zat iedereen in haren en schoenen

Vriendin van mij, daar was je weer
Lieve vriendin met een beetje meer
Ik zat onder jou en onder het bier
Die lekkere dame had geen plezier "Hypocriet ! Je had niets met haar
Jullie zitten de hele tijd aan elkaar"
Vriendin van mij, je maakt het weer
Je zei mij net dat beetje meer

Maar jij was degene die wel iets deed
Toen de rest mij mooi de straat op smeet
Ik ging kapot, 'k was zover heen
Ze dachten; die redt het wel alleen

Natuurlijk, iemand met zoveel verdriet
Dat is zo leuk gezelschap niet
En dan heb ik ook nog te horen gekregen
"Stel je niet aan, je kan er best tegen!"

Je deed me in bad, je deed me in bed
De ochtend daarna heb je koffie gezet
'k Sliep in je armen, die ene keer
Toen was je net dat beetje meer

Wat jullie niet snappen is natuurlijk weer
Dat er vriendjes zijn en een beetje meer
Vriendjes en soms een klein beetje meer
En soms een heel klein beetje meer
Voor 'n ander

Liefde is wat je voelt voor een ander
Die ineens zoveel meer is voor jou
Dat heel gewone ineens verlicht
Je vindt je dromen in een gezicht