Rowwen Heze - 't Roeie kleed

Verrek ik wear gek.
Loep ik heer nar boete break ik bijna miene nek.
Oh moeien daag 'k wos ni wat ik zaag.

Verrek ik word gek.
Loop ik hier naar buiten breek ik bijna mijn nek.
Oh mooie dag ik wist niet wat ik zag.

't is raar, hiel raar, ze vroog meej hoe 't ging.
Ik haalde alles dor elkaar.
't is woar, echt woar, 36 joar.

Ik wos neet dat dat nog bestong.
Ik zo alt en zeej zo jong.
Zeej kwaam op de fiets vurbeej.
Lachte teage meej.
Dat roeie klied dea roeie mond.
Stong vastgenaageld an de grond.
Ik kleurde langzaam in de zon.
De lente di begon.

Verrek, das gek, ik staj in de regel.
Nie met enne volle bek.
Enne mond zo groet, geluid kwaam d'r ni oet. Mar hou, wat nou.
Zonne moeie daag keumt verleupig ni mier gauw.
't is woar, echt woar, mar iene kier per joar.

Ik wos neet dat dat nog bestong.
Ik zo alt en zeej zo jong.
Zeej kwaam op de fiets vurbeej.
Lachte teage meej.
Dat roeie klied dea roeie mond.
Stong vastgenaageld an de grond.
Ik kleurde langzaam in de zon.
De lente di begon.

'n joar doarnoa zaag ik eur terug.
Mar ze fietste vuls te vlug.
Ze haj 'r roeie klied neet aan.
Liefde van de baan.

Ik wos neet dat dat nog bestong.
Ik zo alt en zeej zo jong.
Zeej kwaam op de fiets vurbeej.
Lachte teage meej.
Dat roeie klied dea roeie mond.
Stong vastgenaageld an de grond.
Ik kleurde langzaam in de zon.
De lente di begon.

Ik wos neet dat dat nog bestong.
Ik zo alt en zeej zo jong.
Zeej kwaam op de fiets vurbeej.
Lachte teage meej.
Dat roeie klied dea roeie mond.
Stong vastgenaageld an de grond.
Ik kleurde langzaam in de zon.
De lente di begon.