Rowwen Heze - Vader

Ik loep door d'n tuin, ik drink en kiek rond.
Het glaas en d'n bloompot, het hok van d'n hond.
De schuttingdeur dicht, emmer leet op de kop.
Het mos op de moor en doar hult het op.

En ik zeej een muske, het leet op de stoep.
Hiel rustig langoet in een klein bietje poep.
Een moei bloet muske, doorzichtige huid.
Het veel langzaam nar onder bijna zonder geluid.

Het leet op de rig mit zien köpke gedreijd.
Gevallen, verstoete of gewoen weggewejd.
Of hea doach ik kan zweven zoe licht en zoe jong.
Hea het neet kinne wachten, hea keek en hea sprong. En ik huur vogels hoeg in de lucht.
Ze dreijen as een wolk samen op de vlucht.
Neemand dea wet woarum dit muske heer leet.
Woarum sommige vleegen en andere neet.

En ik leg het biestje onder d'n stroek.
En ik denk an ow, ow hand op d'n boek.
En ik loep noa binnen, geej merkt niks an meej.
Geej wet hoe ik bin, en ik loep vurbeej.

Toen waas het zomer, nou herfst en kalt.
En now heb ik ow vast, een paar moanden alt.
En nou lig ik heer van geluk oetgeteld.
't Is stil in d'n tuin, groeten bear is geveld .

Toen waas het zomer, nou herfst en kalt.
En now heb ik ow vast, een paar moanden alt.
En nou lig ik heer van geluk oetgeteld.
't Is stil in d'n tuin, groeten bear is geveld.