Rowwen Heze - De lamp ging oet

Zonder glaas waas ie d'n allerbeste vent din d'r was:
Sterk en altied werk en altied lache.
Mar als ie dronk, dan ging d'r wat fout,
Dan vloog d'r 'n vonk,
Dan woord ie blind, ging dor 't lint,
Dan woj ie vechte.

Oh, ik wiet 't nog good, ik zaag 'm stoan,
'k haj beater nar hoes toe kunne goan,
Toen heej meej aan keek.

Oh, zwiet en twiejje meater bried en met zien vol gewicht,
Heej keek meej aan en boem, ik zaat zonder licht.
't Weide toen ie langzaam dreide.
Ik denk, ik halt meej groet,
Maar heej keek meej aan en boem, de lamp ging oet. 't Woord wat werm en ik woord bijna geplet in zien erm.
Gouwe tand, zien groete hand en alles krakte.
Mien oege dicht, ik vulde ziene oajem in mien gezicht,
En ik zocht nar 'n bitje locht, nar 'n bitje leave.
Heej zei: Menneke, wodde geej soms al goan,
Nog efkes beej Wielke blieve stoan, dan goan we lache.

Oh, zwiet en twiejje meater bried en met zien vol gewicht,
Heej keek meej aan en boem, ik zaat zonder licht.
't Weide toen ie langzaam dreide.
Ik denk, ik halt meej groet,
Maar heej keek meej aan en boem, de lamp ging oet.

We koste allebei al neet mier stoan.
't Waas al laat toen ik ben weggegoan en heej mos lache.

Oh, zwiet en twiejje meater bried en met zien vol gewicht,
heej keek meej aan en boem, ik zaat zonder licht.
't Weide toen ie langzaam dreide.
Ik denk, ik halt meej groet,
Maar heej keek meej aan en boem, de lamp ging oet.