Vertaling van: Rowwen Heze - De lamp ging oet
Zonder glas was hij de allerbeste vent die er was:
Sterk en altijd werk en altijd lachen.
Maar als hij dronk, dan ging er wat fout,
Dan vloog er een vonk,
Dan werd hij blind, ging door het lint,
Dan wou hij vechten.
Oh, ik weet het nog goed, ik zag hem staan,
Ik had beter naar huis toe kunnen gaan,
Toen hij mij aankeek.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
Hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit. Het werd warm en ik werd bijna geplet in zijn arm.
Gouden tand, zijn grote hand en alles kraakte.
Mijn ogen dicht, ik voelde zijn adem in mijn gezicht
En ik zocht naar een beetje lucht, naar een beetje leven.
Hij zei: Mannetje, wou je soms al gaan,
Nog even bij Wielke blijven staan, dan gaan we lachen.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
Hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit.
We konden allebei al niet meer staan.
Het was al laat toen ik ben weggegaan en hij moest lachen.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit.
Sterk en altijd werk en altijd lachen.
Maar als hij dronk, dan ging er wat fout,
Dan vloog er een vonk,
Dan werd hij blind, ging door het lint,
Dan wou hij vechten.
Oh, ik weet het nog goed, ik zag hem staan,
Ik had beter naar huis toe kunnen gaan,
Toen hij mij aankeek.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
Hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit. Het werd warm en ik werd bijna geplet in zijn arm.
Gouden tand, zijn grote hand en alles kraakte.
Mijn ogen dicht, ik voelde zijn adem in mijn gezicht
En ik zocht naar een beetje lucht, naar een beetje leven.
Hij zei: Mannetje, wou je soms al gaan,
Nog even bij Wielke blijven staan, dan gaan we lachen.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
Hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit.
We konden allebei al niet meer staan.
Het was al laat toen ik ben weggegaan en hij moest lachen.
Oh, zwetend en twee meter breed en met zijn volle gewicht,
hij keek mij aan en boem, ik zat zonder licht.
Het waaide toen hij langzaam draaide.
Ik denk, ik hou me groot,
Maar hij keek mij aan en boem, de lamp ging uit.