Rowwen Heze - Dichtbeej

't Waas zomer, 't waas druk,
Ik keek nar ow per ongeluk en geej keekt nar meej.
Geej leept weg um weg te goan,
Um te zeen of ik bleef stoan, 't rakte meej aan.
En owwe bloete erm vulde zo werm, zo dichtbeej.

Enne sleutel enne gang,
Dik tapijt en slecht behang en 'n groet schilderij.
In enne vals verlichte stad,
'k heb't in mien hand gehad, 't rakte meej aan.
En owwe bloete erm vulde zo werm, zo dichtbeej.

En nou wiet ik wal, lat alles nou mar blieve,
Zoeals 't oeit waas.
't Giet allemoal vurbeej, 'n bekend verhaal,
't keumt noeit mier terug net als toen;
Wat ware we dichtbeej. 't Waas zomer, 't waas druk.
Oaveral hing 't geluk, 't lachte nar meej.
De oavend gans in 't begin,
Veul verlange um meej hin en 't rakte meej aan.
En owwe bloete erm vulde zo werm, zo dichtbeej.

En nou wiet ik wal, lat alles nou mar blieve,
Zoeals 't oeit waas.
't Giet allemoal vurbeej, 'n bekend verhaal,
't keumt noeit mier terug net als toen;
Wat ware we dichtbeej.

En nou wiet ik wal, soms kan 't beater blieve,
Zoeals 't oeit waas.
't Giet allemoal vurbeej, 'n bekend verhaal,
't keumt noeit mier terug net als toen;
Wat ware we dichtbeej, dichtbeej,
Lat alles nou mar blieve, zoeals 't oeit waas,
't Giet allemoal vurbeej, 'n bekend verhaal,
't keumt noeit mier terug net als toen;
Wat ware we dichtbeej.