Vertaling van: Rowwen Heze - Dichtbeej

Het was zomer, het was druk,
Ik keek naar jou per ongeluk en jij keek naar mij.
Jij liep weg om weg te gaan,
Om te zien of ik bleef staan, het raakte mij aan.
En jouw blote arm voelde zo warm aan, zo dichtbij.

Een sleutel, een gang,
Dik tapijt en slecht behang en een groot schilderij.
In een vals verlichte stad,
Ik heb het in mijn hand gehad, het raakte mij aan.
En jouw blote arm voelde zo warm aan, zo dichtbij.

En nou weet ik wel, laat alles nou maar blijven,
Zoals het ooit was.
Het gaat allemaal voorbij, een bekend verhaal,
Het komt nooit meer terug zoals het toen was;
Wat waren we dichtbij. Het was zomer, het was druk.
Overal hing het geluk, het lachte naar mij.
De avond, (al) helemaal in het begin,
(was er) veel verlangen om mij heen en het raakte mij aan.
En jouw blote arm voelde zo warm aan, zo dichtbij.

En nou weet ik wel, laat alles nou maar blijven,
Zoals het ooit was.
Het gaat allemaal voorbij, een bekend verhaal,
Het komt nooit meer terug zoals het toen was;
Wat waren we dichtbij.

En nou weet ik wel, soms kan het beter blijven,
Zoals het ooit was.
Het gaat allemaal voorbij, een bekend verhaal,
Het komt nooit meer terug zoals het toen was;
Wat waren we dichtbij, dichtbij,
Laat alles nou maar blijven, zoals het ooit was,
Het gaat allemaal voorbij, een bekend verhaal,
Het komt nooit meer terug zoals het toen was;
Wat waren we dichtbij.