Gurbe Douwstra - Cliffs of Moher
't Wie in mearke gelyk, in ferhaal út in film
Hy stoer en lûd, sy leaf en stil
Mar wol o sa fereale, de ien op de oar
En wêr't sy ek wienen, inkeld each foar elkoar
'k Nim dy mei, 'k nim dy mei, sa sei hy tsjin har
Nei dat lân fan myn dreamen, ik lit dy gjin kar
En ek dû wurdst betsjoene, foardatst it witst
Astû stiest op de high Cliffs of Moher, yn é mist
Yn dat lân, dêr't in liet klinkt út elk hûs en kroech
Wêrfan't sjongers en dichters ferhelje
Dêr't it libben faak kalm is, de see altyd rûch
Dêrstû thús bist, al komst ek fan fier Harren takomst wie makke, sy hienen plannen by't soad
Mei him wol ik libje, mei har wurd ik âld
En op Saint Patricksdei hat in alde pastoar
Har troud yn 'e rein, dêr by de high Cliffs of Moher
Yn dat lân, dêr't in liet klinkt út elk hûs en kroech
Wêrfan't sjongers en dichters ferhelje
Dêr't it libben faak kalm is, de see altyd rûch
Dêrstû thús bist, al komst ek fan fier
't Wie in dizige dei, hiel ier yn 'e moarn
Doe't hy sei tsjin syn leafste, kom jou my dyn hân
Want der is wier neat moaiers, dû leaust my grif
Astû aanst mei my giest oan de foet fan it klif
Op dat paad, smel en glysterich, mei de see sa tichtby
Fûn syn foet gjin hâldfest, en in weach naam him mei
Yn dat iiskâlde wetter wie 't dat er stoar
Foar it each fan syn faam, dêr by de high Cliffs of Moher
Hy stoer en lûd, sy leaf en stil
Mar wol o sa fereale, de ien op de oar
En wêr't sy ek wienen, inkeld each foar elkoar
'k Nim dy mei, 'k nim dy mei, sa sei hy tsjin har
Nei dat lân fan myn dreamen, ik lit dy gjin kar
En ek dû wurdst betsjoene, foardatst it witst
Astû stiest op de high Cliffs of Moher, yn é mist
Yn dat lân, dêr't in liet klinkt út elk hûs en kroech
Wêrfan't sjongers en dichters ferhelje
Dêr't it libben faak kalm is, de see altyd rûch
Dêrstû thús bist, al komst ek fan fier Harren takomst wie makke, sy hienen plannen by't soad
Mei him wol ik libje, mei har wurd ik âld
En op Saint Patricksdei hat in alde pastoar
Har troud yn 'e rein, dêr by de high Cliffs of Moher
Yn dat lân, dêr't in liet klinkt út elk hûs en kroech
Wêrfan't sjongers en dichters ferhelje
Dêr't it libben faak kalm is, de see altyd rûch
Dêrstû thús bist, al komst ek fan fier
't Wie in dizige dei, hiel ier yn 'e moarn
Doe't hy sei tsjin syn leafste, kom jou my dyn hân
Want der is wier neat moaiers, dû leaust my grif
Astû aanst mei my giest oan de foet fan it klif
Op dat paad, smel en glysterich, mei de see sa tichtby
Fûn syn foet gjin hâldfest, en in weach naam him mei
Yn dat iiskâlde wetter wie 't dat er stoar
Foar it each fan syn faam, dêr by de high Cliffs of Moher
Songteksten.net heeft toestemming van Stichting FEMU om deze songtekst te tonen.
De songteksten mogen niet anders dan voor privedoeleinden gebruikt worden, iedere andere verspreiding van de songteksten is niet toegestaan.