Amanda Strydom - Ek het gedroom (vir Ralph)
Ek het gedroom jy't opgestaan uit jou dood
en aan my deur kom klop soos altyd met blomme, wyn en brood
jy sê: ek moes net vinnig wegkom en jy maak die bottel oop
ek is jammer oor die drama, maar dis die pad wat ek moes loop
Jy gaan sit op die rusbank en glimlag verleë
my mond is droog, my hande beef as ek die glase vir jou gee
het jy enige idee hoe ons gevoel het met jou dood
jy was selfsugtig, jy was wreed, jy sê: Miss Mandy, sny die brood
En so hard soos ek probeer kan ek nie uit die droom ontsnap
en ek sê vir God, Meester, hierdie droom is n siek grap
maar hier sit ons op my rusbank en jy kyk my in die oë
en jy sê ek moet vir altyd in die liefde bly glo
hmm hmm
Ek sny die brood, skink die wyn, sit die blomme in n pot
terwyl jy giggel oor die knipsels uit die Beeld en die Rapport
daar's meer, sê ek, lees Marie Claire en die Huisgenoot
en Litnet het ontplof met huldeblyke na jou dood van Amsterdam tot Sydney is daar oor jou gerou
en RSG speel sedertdien elke dag n lied van jou
by n uitstalling in Oudtshoorn oor jou lewe en jou werk
het die mense kom kyk en huil, dit was heilig, soos ‘n kerk
Dan sit jy jou bord neer, en lê jou kop op my skoot
jy sê: moenie hartseer wees nie, ek is nie regtig dood
solank jy my onthou sal ek lewe in jou kop
en net jy kan besluit om die herinnerings te stop
Miss Mandy, onthou jy hoe't ons Saterdae geloop
deur Hillbrow se strate, ons was jonk en so vol hoop
en onthou jy die pub lunch in die Chelsea hotel,
ons het die slegste bord vis en tjips op aarde bestel
En jou gesig begin verdoof in die strale van die son
en waar jy my op skoot gerus het lê n blou ballon
en ek weet dat jy moes terugkeer na die ander kant
waar jy altyd jonk en vry sal wees en die lewe jou nie brand
en aan my deur kom klop soos altyd met blomme, wyn en brood
jy sê: ek moes net vinnig wegkom en jy maak die bottel oop
ek is jammer oor die drama, maar dis die pad wat ek moes loop
Jy gaan sit op die rusbank en glimlag verleë
my mond is droog, my hande beef as ek die glase vir jou gee
het jy enige idee hoe ons gevoel het met jou dood
jy was selfsugtig, jy was wreed, jy sê: Miss Mandy, sny die brood
En so hard soos ek probeer kan ek nie uit die droom ontsnap
en ek sê vir God, Meester, hierdie droom is n siek grap
maar hier sit ons op my rusbank en jy kyk my in die oë
en jy sê ek moet vir altyd in die liefde bly glo
hmm hmm
Ek sny die brood, skink die wyn, sit die blomme in n pot
terwyl jy giggel oor die knipsels uit die Beeld en die Rapport
daar's meer, sê ek, lees Marie Claire en die Huisgenoot
en Litnet het ontplof met huldeblyke na jou dood van Amsterdam tot Sydney is daar oor jou gerou
en RSG speel sedertdien elke dag n lied van jou
by n uitstalling in Oudtshoorn oor jou lewe en jou werk
het die mense kom kyk en huil, dit was heilig, soos ‘n kerk
Dan sit jy jou bord neer, en lê jou kop op my skoot
jy sê: moenie hartseer wees nie, ek is nie regtig dood
solank jy my onthou sal ek lewe in jou kop
en net jy kan besluit om die herinnerings te stop
Miss Mandy, onthou jy hoe't ons Saterdae geloop
deur Hillbrow se strate, ons was jonk en so vol hoop
en onthou jy die pub lunch in die Chelsea hotel,
ons het die slegste bord vis en tjips op aarde bestel
En jou gesig begin verdoof in die strale van die son
en waar jy my op skoot gerus het lê n blou ballon
en ek weet dat jy moes terugkeer na die ander kant
waar jy altyd jonk en vry sal wees en die lewe jou nie brand
Songteksten.net heeft toestemming van Stichting FEMU om deze songtekst te tonen.
De songteksten mogen niet anders dan voor privedoeleinden gebruikt worden, iedere andere verspreiding van de songteksten is niet toegestaan.