Paul de Leeuw - Een Mooi Verhaal / Une Belle Histoire

C'est un beau roman
C'est une belle histoire
C'est une romance d'aujourd'hui
Il rentrait chez lui
Là-haut vers le brouillard
Elle descendait dans le midi, le midi

Ils se sont trouvés au bord du chemin
Sur l'autoroute des vacances
C'était sans doute un jour de chance
Ils avaient le ciel à portée de main
Un cadeau de la Providence
Alors pourquoi penser au lendemain?

Wat een mooi moment,
een ademloos gesprek
Met alleen maar vlinders om ons heen
'k weet Niet wat je doet, ik weet niet wie je bent
Maar ik voel me even niet alleen, niet alleen

Wat een goed gevoel, die speling van het lot
Ook al weet na een dag de regen,
alle sporen weer uit te vegen
Het heeft toch een doel mijn dag kan niet kapot
Door de lach die ik heb gekregen
Een moment ben je even deel van mij

Wat een mooi verhaal
C'est une belle histoire
En het ligt besloten in je lach
Il rentrait chez lui
Là-haut vers le brouillard
Het begin van duizend en een nacht, in een nacht En wat maakt het uit als ik je nooit meer zie
Jij hebt kleur aan mijn dag gegeven
C'était fini le jour de chance
Ils reprirent alors chacun leur chemin
En daar is het ook bij gebleven
En iets anders verwachten we ook niet

Een verhaal in een taal
Die de ziel direct verstaat
Waar het hart van opengaat
En het bloed weer stromen laat

Een moment niet alleen (C'est une belle histoire)
Door de speling van het lot (Een moordeloos gedicht)
Nee, de dag kan niet kapot (nananana)
Zeg wanneer het nooit meer stopt

Wat een mooi moment
Een ademloos gesprek
En misschien zie ik je ooit nog terug

Beau roman
Belle histoire
Une romance d'aujourd'hui
Il rentrait, rentrait chez lui (C'est une romance)
Elle descendait (d'aujourd'hui)