Simon Keizer - Verdwalen

Om even te verdwalen
In die kleine zee van tijd
Roekeloos te falen
En dan al je remmen kwijt
Om veel te snel te leven
Veel te hard ertegenaan
Om even weer een beetje te vergeten dat we
Ook weer verder moeten gaan

Ik zou wel eens een keer
Een stapje verder willen gaan
Gewoon dat laatste zetje
Waar een ander stil zou blijven staan
En dan met eigen ogen zien
Wat ieder ander allang wist
Het was het niet waard
Je hebt je doel gemist

't Is beter spijt te hebben
Van de dingen die je hebt ondernomen
Dan dat je met pijn in het hart
Tot de conclusie bent gekomen
Dat als je nooit eens durft te voelen
Hoe het is om eens te falen
Je nooit de zuiverste voldoening
Uit het levenspad zult halen

Om te verdwalen
In die kleine zee van tijd
Roekeloos te falen
En dan al je remmen kwijt
Om veel te snel te leven
Veel te hard ertegenaan
Om even weer een beetje te vergeten dat we
Ook weer verder moeten gaan Ik ben je nog meer gaan waarderen
Om de fouten die maakt
Terwijl je zelf misschien zou denken
Dat je daardoor juist verzaakt
Maar in het woud van alle fouten, lieverd
Sta je nooit alleen
Wie zonder zonde is
Werpe de eerste steen

Om voor even te ontsnappen
Aan de alledaagse sleur
Om weer met zelfgekozen potloden
Je leven in te kleuren
Met het risico om soms
Buiten de lijntjes om te gaan
Maar met de zekerheid om midden
In je leven te staan

Om even te verdwalen
In die kleine zee van tijd
Roekeloos te falen
En dan al je remmen kwijt
Om veel te snel te leven
Veel te hard ertegenaan
Om even weer een beetje te vergeten dat we
Ook weer verder moeten gaan

Om even te verdwalen
In die kleine zee van tijd
Roekeloos te falen
En dan al je remmen kwijt
Om veel te snel te leven
Veel te hard ertegenaan
Om even weer een beetje te vergeten dat we
Ook weer verder moeten gaan

Verdwalen, verdwalen
Verdwalen, verdwalen
Verdwalen, verdwalen
Verdwalen