Spik & Span - Vrunj Tot De Allerleste Runj

D’r zeen 100.000 dènge
waat vastelaovend in mich raak
Mer euver ein dèngk wil ich zènge
Waat dezen aovend ech biezunjer haef gemaak

Want sjtèl dich veur: ein klein kefeeke
En die verkes dao, det zeen mien vrunj
En dezen aovend is gebleke, aan de teke
Vrunj tot de allerlèste runj

Dus höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach
Want deze vastelaovend haef ós verrèkdes väöl vrundsjap gebrach D’r zeen al 100.000 zinne
euver blieve of kampioene van de nach
Dus brèng noe ein runj veur mien vrunj en mien vriendinne óm te beginne,
Want op dae lèste wurt toch waal gewach

En höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach
Want deze vètte vastelaovend haef ós verrèkdes väöl vrundsjap gebrach
En alles waat ich wou zègke, höb ich mit vief weurd gezag
Weer zeen “vrunj tot de allerlèste runj”
Dus höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach

Ich höb al 100.000 keer en nog meer, telkes weer,
op zónnen aovend wie vanaovend gewach
En euver 736.000 jaor, ieërlik waor,
wurt nog ummer dit nummer gebrach
Euver vrunj, de aovend en de nach….

Dus höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach
Want deze vastelaovend haef ós verrèkdes väöl vrundsjap gebrach
Laot die loaze mer lulle, laot de vazer mer völle
Weer zeen “vrunj tot de allerlèste runj”
Dus höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach
En laot mich nog aeve dezen aovend belaeve
mit mien “vrunj tot de allerlèste runj”
Dus höf het glaas op d’n aovend, vanaovend en vannach