Vertaling van: Sonata Arctica - Sing In Silence
Jij was vader's kleine meid leuk en lief
Nooit in de problemen moeder's lieveling
Klein kind dat niet kon zien
De druk van haar zogenoemde vrienden
Was simpelweg te veel
De aap klom langzaam op haar rug
Haar hulp aanbiedend voor haar pijn
Haar liefde en zorg gevend
Niemand kon het iets schelen, niemand kon het iets schelen
Breekbaar als een roos op de sneeuw
Etend al je kracht en je geld
Lopend in de schaduwen dag en nacht
Nooit zonneschijn in je ogen latend zoals voorheen
Kan de aap niet van je rug schudden
Zag ik een vonk in je oog
Was het slechts een laatste licht van hoop
Dat doodging, hoop dat doodging
'Vergeef me, Vader, m'n dagelijkse zonde...' Hoe kan ik je vergeven, je nooit verlaten
Je weet dat als je zo leeft, je zo doodgaat
Haven van emotie, sombere oceaan
Erfegename van de avond zingt in stilte
'Ik heb nodig om te hebben nu, mijn dagelijkse zonde...'
Jouw hele leven lang bidde ik voor tijd
Om je te laten zien waar het licht ligt
Nu is dit het einde
Een roos voor de herinnering van de onschuldige
'Ik weet 't, m'n Vader, ik kan niet winnen...'
Zal je nooit vergeven, je nooit verlaten
Je weet dat als je zo leeft, je zo doodgaat
Hoe kan ik je pijn wissen en je bijstaan
Als de dood je wilt kussen en je hem terug wilt kussen
Nooit in de problemen moeder's lieveling
Klein kind dat niet kon zien
De druk van haar zogenoemde vrienden
Was simpelweg te veel
De aap klom langzaam op haar rug
Haar hulp aanbiedend voor haar pijn
Haar liefde en zorg gevend
Niemand kon het iets schelen, niemand kon het iets schelen
Breekbaar als een roos op de sneeuw
Etend al je kracht en je geld
Lopend in de schaduwen dag en nacht
Nooit zonneschijn in je ogen latend zoals voorheen
Kan de aap niet van je rug schudden
Zag ik een vonk in je oog
Was het slechts een laatste licht van hoop
Dat doodging, hoop dat doodging
'Vergeef me, Vader, m'n dagelijkse zonde...' Hoe kan ik je vergeven, je nooit verlaten
Je weet dat als je zo leeft, je zo doodgaat
Haven van emotie, sombere oceaan
Erfegename van de avond zingt in stilte
'Ik heb nodig om te hebben nu, mijn dagelijkse zonde...'
Jouw hele leven lang bidde ik voor tijd
Om je te laten zien waar het licht ligt
Nu is dit het einde
Een roos voor de herinnering van de onschuldige
'Ik weet 't, m'n Vader, ik kan niet winnen...'
Zal je nooit vergeven, je nooit verlaten
Je weet dat als je zo leeft, je zo doodgaat
Hoe kan ik je pijn wissen en je bijstaan
Als de dood je wilt kussen en je hem terug wilt kussen