Vertaling van: Sonata Arctica - My Selene
Nachtelijke dichtkunst
Gekleed in het witste zilver, zou je naar me lachen
Elke nacht wacht ik tot ik mijn lieve Selene zie
Maar, toch...
Eenzaamheid ligt op mijn huid
Een leven dat gebonden is door de kettingen van de werkelijkheid
Zou je mij je Endymion laten zijn
Ik zal niet baden in je maanlicht en vredig sluimeren
Gebonden door je kus in een eeuwige slaap
Maar tot we samenkomen
Leef ik voor die nacht
Wacht op de tijd
Dat twee zielen samen komen
Bij het aanbreken van een nieuwe dageraad
Is mijn hoop verloren
Schaduwen, ze zullen verdwijnen
Maar ik sta altijd in de schaduw
Zonder jou...
Serene en stille licht
Maanstralen dansen met het getij
Een perfect beeld, een goddelijke wereld
En ik...
Het eenzaamste kind dat leeft
Wacht en zoekt altijd naar zijn wederhelft
Ik ben nog steeds alleen in het diepste van de nacht Stil lig ik daar, met een glimlach op mijn gezicht
Verscheining bedriegt en de stilte verraadt
En terwijl ik wacht op die tijd
Komen mijn dromen uit
Altijd buiten bereik
Maar wel altijd te bedenken
En onder de wassende maan
Verlang ik nog steeds naar jou
Alleen tegen het licht
Ik ben eenzaam
Uiteindelijk word ik een slaaf van mijn dromen
Uiteindelijk bestaat er geen ziel die voor mij zal bloeden
Verborgen voor het daglicht, zit vast in mijn kooi
Gevangen in een droom
Die langzaam verandert in een nachtmerrie
Waar ik helemaal alleen ben
Het leven is makkelijk te vergeven als je maar een droom bent
Het boek is nog steeds open, de bladzijden net zo leeg als ik
Ik houd vast aan een hoop die begint te vervagen
Probeer de vernietiging die ik haat te doorbreken
Maar tot we samenkomen
Leef ik voor die nacht
Wacht op het moment
Dat twee zielen samenkomen
Bij het aanbreken van een nieuwe dag
Is mijn hoop verloren
We zullen elkaar nooit ontmoeten
Alleen het verdriet en ik
Dit is mijn laatste roep
Mijn aanbreken van de dag
Verdrinken in de tijd
Verander ik in de nacht
Bij het licht van een nieuwe dag
Zal ik vervagen
De werkelijkheid snijdt diep
Zou je met mij willen bloeden
Mijn Selene
Gekleed in het witste zilver, zou je naar me lachen
Elke nacht wacht ik tot ik mijn lieve Selene zie
Maar, toch...
Eenzaamheid ligt op mijn huid
Een leven dat gebonden is door de kettingen van de werkelijkheid
Zou je mij je Endymion laten zijn
Ik zal niet baden in je maanlicht en vredig sluimeren
Gebonden door je kus in een eeuwige slaap
Maar tot we samenkomen
Leef ik voor die nacht
Wacht op de tijd
Dat twee zielen samen komen
Bij het aanbreken van een nieuwe dageraad
Is mijn hoop verloren
Schaduwen, ze zullen verdwijnen
Maar ik sta altijd in de schaduw
Zonder jou...
Serene en stille licht
Maanstralen dansen met het getij
Een perfect beeld, een goddelijke wereld
En ik...
Het eenzaamste kind dat leeft
Wacht en zoekt altijd naar zijn wederhelft
Ik ben nog steeds alleen in het diepste van de nacht Stil lig ik daar, met een glimlach op mijn gezicht
Verscheining bedriegt en de stilte verraadt
En terwijl ik wacht op die tijd
Komen mijn dromen uit
Altijd buiten bereik
Maar wel altijd te bedenken
En onder de wassende maan
Verlang ik nog steeds naar jou
Alleen tegen het licht
Ik ben eenzaam
Uiteindelijk word ik een slaaf van mijn dromen
Uiteindelijk bestaat er geen ziel die voor mij zal bloeden
Verborgen voor het daglicht, zit vast in mijn kooi
Gevangen in een droom
Die langzaam verandert in een nachtmerrie
Waar ik helemaal alleen ben
Het leven is makkelijk te vergeven als je maar een droom bent
Het boek is nog steeds open, de bladzijden net zo leeg als ik
Ik houd vast aan een hoop die begint te vervagen
Probeer de vernietiging die ik haat te doorbreken
Maar tot we samenkomen
Leef ik voor die nacht
Wacht op het moment
Dat twee zielen samenkomen
Bij het aanbreken van een nieuwe dag
Is mijn hoop verloren
We zullen elkaar nooit ontmoeten
Alleen het verdriet en ik
Dit is mijn laatste roep
Mijn aanbreken van de dag
Verdrinken in de tijd
Verander ik in de nacht
Bij het licht van een nieuwe dag
Zal ik vervagen
De werkelijkheid snijdt diep
Zou je met mij willen bloeden
Mijn Selene