Vertaling van: Sonata Arctica - Gravenimage

We ontmoetten die nacht,
Toen de zee vloed werd
En ik hunkerde naar meer
Van die bijna-liefde ervaring
Diegenen die de muziek toen had verenigd,
Zijn nu apart gezet

Herinner mij, wanneer ik het vuur aansteek.
Om ons warm te houden.
Op een koude winter ochtend.
Nu ga ik door het moment
Kan ik nog steeds een mooie melodie herkennen

Ik speel een noot, maar hoor geen geluid
Heb ik mijn liefde verloren
Of de vleugels die ik vond
Toen ik jong was
En iedereen die tijd had
Tevreden wilde stellen

Moest zingen, al de noten die ik hoorde
Moest in de schaduwen blijven
En naar de eenzaamheid zoeken
Echter, de prijs was hoger
Dan ik me beseft had
Ik moest alleen leven,
Klaar om het offer te maken
Was ik verliefd op jou... Mijn oude hart, weer een beetje sneller
Als het licht uit gaat, eindigt alles
Het is tijd... klaar om een scène te schoppen,
Klaar om het offer te maken
Klaar om de noot te spelen,
Klaar om de laatste show the bëeindigen
Het enige wat ik weet

De pijn is hier, ik ben bang om te blijven,
In mijn ogen
Ik kan één noot veranderen
En je aan het huilen maken
In deze geestelijke gesteldheid,
Is stilte een misdaad

Hoe kan het leven zo gesimuleerd en koud zijn
Ik heb de roep van elke melodie
Beantwoord, liefdevol
Heb ik de antwoorden
Op al m'n vragen gevonden?

Of een grafbeeld van mezelf...

Als ik de verborgen fontein vond
Dronk de wijsheid van zijn diepte
Zou ik de tijd hebben om mezelf te redden
Zou ik ze beiden hebben om te houden