Vertaling van: Barbra Streisand - Regarde-moi
Het is als een machine in volle vaart
Een locomotief die eindeloos zou voortrazen
Ik word maar niet gewoon aan het geschok
Wie bestuurt, wie duwt deze trein, wie weet waar hij heen rijdt?
O, ik heb hoofdpijn, ik heb hartzeer
Zorg dat de trein stopt, roep de conducteur eens voor mij
Ik wil dat men mij het uitlegt, ik wil iemand
In geval van paniek staat daar geschreven
O, trek aan de handrem
En jij, wat steek jij daar uit
In je sofa, naast mij?
Zie je dan niet dat ik crepeer, dat ik aan het eind van mijn Latijn ben,
Dat ik geen pit meer heb, dat ik het ga begeven?
Kijk naar mij, zeg mij lieve woordjes
Zeg deze woordjes heel zacht
Voer me weg van alles, weg van dat alles
Ik wil, ik beveel dat je me aankijkt
Ik heb jouw ogen nodig
Ze zijn de spiegel waarin ik besta
Zonder hen kan ik mezelf niet zien Maar alles zuigt ons op, kleine schermen
Het ergste dient elders getoond te worden
Om onze nietigheid te aanvaarden
Als je er mettertijd niet op let
Heb je lak aan de stations en stap je nooit meer uit
Nu beginnen mijn slapen wederom te kloppen
Ofwel verander je van gedachten ofwel neem je medicijnen
Maar ik zou graag - één keertje slechts - willen weten
Hoe het verhaal afloopt en waarom, waar en hoe
Wie zijn de goeden en de slechten?
En jij, wat steek jij daar uit
In je sofa, naast mij?
Zie je dan niet dat ik crepeer, dat ik aan het eind van mijn Latijn ben,
Dat ik geen pit meer heb, dat ik het ga begeven?
Kijk naar mij, zeg mij lieve woordjes
Zeg deze woordjes heel zacht
Voer me weg van alles, weg van dat alles
Ik wil, ik beveel dat je me aankijkt
Ik heb jouw ogen nodig
Ze zijn de spiegel waarin ik besta
Zonder hen kan ik mezelf niet zien
Kijk mij aan
Een locomotief die eindeloos zou voortrazen
Ik word maar niet gewoon aan het geschok
Wie bestuurt, wie duwt deze trein, wie weet waar hij heen rijdt?
O, ik heb hoofdpijn, ik heb hartzeer
Zorg dat de trein stopt, roep de conducteur eens voor mij
Ik wil dat men mij het uitlegt, ik wil iemand
In geval van paniek staat daar geschreven
O, trek aan de handrem
En jij, wat steek jij daar uit
In je sofa, naast mij?
Zie je dan niet dat ik crepeer, dat ik aan het eind van mijn Latijn ben,
Dat ik geen pit meer heb, dat ik het ga begeven?
Kijk naar mij, zeg mij lieve woordjes
Zeg deze woordjes heel zacht
Voer me weg van alles, weg van dat alles
Ik wil, ik beveel dat je me aankijkt
Ik heb jouw ogen nodig
Ze zijn de spiegel waarin ik besta
Zonder hen kan ik mezelf niet zien Maar alles zuigt ons op, kleine schermen
Het ergste dient elders getoond te worden
Om onze nietigheid te aanvaarden
Als je er mettertijd niet op let
Heb je lak aan de stations en stap je nooit meer uit
Nu beginnen mijn slapen wederom te kloppen
Ofwel verander je van gedachten ofwel neem je medicijnen
Maar ik zou graag - één keertje slechts - willen weten
Hoe het verhaal afloopt en waarom, waar en hoe
Wie zijn de goeden en de slechten?
En jij, wat steek jij daar uit
In je sofa, naast mij?
Zie je dan niet dat ik crepeer, dat ik aan het eind van mijn Latijn ben,
Dat ik geen pit meer heb, dat ik het ga begeven?
Kijk naar mij, zeg mij lieve woordjes
Zeg deze woordjes heel zacht
Voer me weg van alles, weg van dat alles
Ik wil, ik beveel dat je me aankijkt
Ik heb jouw ogen nodig
Ze zijn de spiegel waarin ik besta
Zonder hen kan ik mezelf niet zien
Kijk mij aan