Vertaling van: Theatre Of Tragedy - A distance is there
Kom binnen vanuit de regen, zegt gij
Maar gij gaat nooit aan de kant
En ik zit gevangen
Een afstand bestaat...
Niet, red mij en de naald
Spetteren op het dak
Luister - het is de regen niet
Dus moet ik het wel zijn
Ik zal uw oude wijn niet drinken, liefste
Gij heeft gemerkt dat ik onschuldig ben
Toch brengt gij het ongetrouwde meisje in gevaar Gij laat me uitdrogen
Mijn hart zi week, mijn bleke huid is grijs gekleurd
Als gij uw tranen verborgen heeft, zegt gij
"Kom terug"
Daar ben ik al snel
Maar hoe kan ik rennen als mijn botten, mijn hart
Gij heeft me beroofd
Maar ren, zegt gij, dus ik ren
En daar en dan weet ik dat er een tijd zal komen
Waarin ik opnieuw dood ben
Gij vertelt me te vertrekken zonder uitstel
Ik vertrek met mijn naald en tranen in mijn handen
Kijk! De schaduwen, de lucht, ze verdwijnen
Dus door een pijnscheut ren ik
En smelt samen met het gedimde licht
Deze gebeurtenis is in mijn heest
Maar het lijkt alsof de mislukking toch wel verandert
Na al deze jaren
Heeft gij me in deze emotionele diepten achtergelaten
Het met droefnis doorweekte fluweel is over me heen gehangen
Terwijl ik mijn gevoelens wegdraai van onze negerende wereld
Alle mooie gedeelde momenten
Vrijwillig aan de kant gezet
...er bestaat een afstand...
Maar gij gaat nooit aan de kant
En ik zit gevangen
Een afstand bestaat...
Niet, red mij en de naald
Spetteren op het dak
Luister - het is de regen niet
Dus moet ik het wel zijn
Ik zal uw oude wijn niet drinken, liefste
Gij heeft gemerkt dat ik onschuldig ben
Toch brengt gij het ongetrouwde meisje in gevaar Gij laat me uitdrogen
Mijn hart zi week, mijn bleke huid is grijs gekleurd
Als gij uw tranen verborgen heeft, zegt gij
"Kom terug"
Daar ben ik al snel
Maar hoe kan ik rennen als mijn botten, mijn hart
Gij heeft me beroofd
Maar ren, zegt gij, dus ik ren
En daar en dan weet ik dat er een tijd zal komen
Waarin ik opnieuw dood ben
Gij vertelt me te vertrekken zonder uitstel
Ik vertrek met mijn naald en tranen in mijn handen
Kijk! De schaduwen, de lucht, ze verdwijnen
Dus door een pijnscheut ren ik
En smelt samen met het gedimde licht
Deze gebeurtenis is in mijn heest
Maar het lijkt alsof de mislukking toch wel verandert
Na al deze jaren
Heeft gij me in deze emotionele diepten achtergelaten
Het met droefnis doorweekte fluweel is over me heen gehangen
Terwijl ik mijn gevoelens wegdraai van onze negerende wereld
Alle mooie gedeelde momenten
Vrijwillig aan de kant gezet
...er bestaat een afstand...