Vertaling van: Simon & Garfunkel - The Sound Of Silence
Hallo duisternis, mijn oude vriend
Ik kom weer met je praten
Want een visioen plaagt me
Laat zijn zaad achter terwijl ik slaap
En het visioen dat is geplant in mijn gedachten
Blijft hangen
Binnen het geluid van stilte
In rusteloze dromen liep ik alleen
Nauwe straten van kinderkopjes
Onder de lichtkring van een straatlantaarn
Ik sloeg mijn kraag op tegen de kou en de damp
Toen mijn ogen getroffen werden door het felle neonlicht
Dat de nacht in tweeën spleet
En het geluid van stilte raakte
En in het kille licht zag ik
Tienduizend mensen misschien meer
Mensen die spreken zonder te praten
Mensen die horen zonder te luisteren
Mensen die liedjes schrijven die niemand zal zingen
En niemand durfde
Het geluid van stilte te verstoren 'Dwazen' zei ik, 'Jullie weten niet
Dat stilte als kanker groeit.
Hoor mijn woorden, ze leren je misschien iets,
Pak mijn armen zodat ik je kan bereiken
Maar mijn woorden vielen als stille regendruppels,
En echoden
In de putten van stilte
En de mensen bogen en baden
Tot de neongod die ze gemaakt hadden
En het teken flitste zijn waarschuwing uit
In de woorden die zich vormden
En het teken zei, 'de woorden van de profeten zijn geschreven
Op de muren van de metro
En in de hallen van huurflats'
En fluisterden het geluid van stilte
Ik kom weer met je praten
Want een visioen plaagt me
Laat zijn zaad achter terwijl ik slaap
En het visioen dat is geplant in mijn gedachten
Blijft hangen
Binnen het geluid van stilte
In rusteloze dromen liep ik alleen
Nauwe straten van kinderkopjes
Onder de lichtkring van een straatlantaarn
Ik sloeg mijn kraag op tegen de kou en de damp
Toen mijn ogen getroffen werden door het felle neonlicht
Dat de nacht in tweeën spleet
En het geluid van stilte raakte
En in het kille licht zag ik
Tienduizend mensen misschien meer
Mensen die spreken zonder te praten
Mensen die horen zonder te luisteren
Mensen die liedjes schrijven die niemand zal zingen
En niemand durfde
Het geluid van stilte te verstoren 'Dwazen' zei ik, 'Jullie weten niet
Dat stilte als kanker groeit.
Hoor mijn woorden, ze leren je misschien iets,
Pak mijn armen zodat ik je kan bereiken
Maar mijn woorden vielen als stille regendruppels,
En echoden
In de putten van stilte
En de mensen bogen en baden
Tot de neongod die ze gemaakt hadden
En het teken flitste zijn waarschuwing uit
In de woorden die zich vormden
En het teken zei, 'de woorden van de profeten zijn geschreven
Op de muren van de metro
En in de hallen van huurflats'
En fluisterden het geluid van stilte