Vertaling van: Simon & Garfunkel - The Boxer
Ik ben slechts een arme jongen en mijn verhaal wordt zelden verteld
Ik heb mijn verzet verspild
Voor wat gemompel, dat zijn beloften
Allemaal leugens en scherts
Toch hoort een man wat hij wil horen
En heeft lak aan de rest, hmmmm
Toen ik mijn thuis en mijn familie verliet
Was ik nog maar een jongen
In het gezelschap van vreemden
In de stilte van een treinstation, liep ik bang rond
Hield me gedeisd, koos voor de armere wijken
Waar de sjofele mensen uithangen
Zocht naar de plekken die alleen zij kenden
Li la li…
Ik vroeg slechts arbeidersloon, ik zoek een baan
Maar ik krijg geen aanbiedingen
Alleen maar een ‘kom hier’ van de hoeren op 7th avenue
En ik geef toe, dat er tijden waren dat ik zo eenzaam was
Dat ik daar wat warmte heb gezocht Nu gaan de jaren voorbij
En ze brengen zelfs mij uit balans
Ik ben ouder dan ik eens was, en jonger dan ik wil zijn
Dat is niets bijzonders
Nee, het is niet vreemd, na verandering op verandering
Zijn we min of meer dezelfde
Na veranderingen zijn we min of meer dezelfde
Li la li…
Ik leg mijn winterkleren klaar
En wenste dat ik weg was, op weg naar huis
Waar de winters van New York city mij niet laten bloeden
Mij zo ver brengen dat ik naar huis wil
In de open ruimte staat een bokser, een beroepsvechter
En hij draagt de aandenkens
Van elke handschoen die hem heeft neer geslagen of verwond
Totdat hij het uitschreeuwde van boosheid en schaamte
Ik ga weg, ik ga weg, maar de vechter blijft toch
Ja, hij blijft toch
Li la li
Ik heb mijn verzet verspild
Voor wat gemompel, dat zijn beloften
Allemaal leugens en scherts
Toch hoort een man wat hij wil horen
En heeft lak aan de rest, hmmmm
Toen ik mijn thuis en mijn familie verliet
Was ik nog maar een jongen
In het gezelschap van vreemden
In de stilte van een treinstation, liep ik bang rond
Hield me gedeisd, koos voor de armere wijken
Waar de sjofele mensen uithangen
Zocht naar de plekken die alleen zij kenden
Li la li…
Ik vroeg slechts arbeidersloon, ik zoek een baan
Maar ik krijg geen aanbiedingen
Alleen maar een ‘kom hier’ van de hoeren op 7th avenue
En ik geef toe, dat er tijden waren dat ik zo eenzaam was
Dat ik daar wat warmte heb gezocht Nu gaan de jaren voorbij
En ze brengen zelfs mij uit balans
Ik ben ouder dan ik eens was, en jonger dan ik wil zijn
Dat is niets bijzonders
Nee, het is niet vreemd, na verandering op verandering
Zijn we min of meer dezelfde
Na veranderingen zijn we min of meer dezelfde
Li la li…
Ik leg mijn winterkleren klaar
En wenste dat ik weg was, op weg naar huis
Waar de winters van New York city mij niet laten bloeden
Mij zo ver brengen dat ik naar huis wil
In de open ruimte staat een bokser, een beroepsvechter
En hij draagt de aandenkens
Van elke handschoen die hem heeft neer geslagen of verwond
Totdat hij het uitschreeuwde van boosheid en schaamte
Ik ga weg, ik ga weg, maar de vechter blijft toch
Ja, hij blijft toch
Li la li