Vertaling van: Serdar Ortac - Basima Bela

De geur van je huid doet een man steeds zo`n verdriet
Weefsel van mijn ziel, wend je gezicht niet van me af
Ik brand van binnen, je vertrek zal problemen veroorzaken
Ik heb niet bewust geteld, hoe vaak je mijn liefde afwees De pijn te voelen
Ik weet wat het is het hart uit te putten
Om te laten verstommen en voor me te buigen
Accepteer het en vermoei me niet, zegt het

Het geeft problemen en het verteert mijn hart
Iedere pijn achtervolgt het hart, het verwoest mijn leven
Dat je mijn gezicht voor de laatst keer ziet, dat je mijn huid voor de laatste keer kust
Dat wij uiteindelijk uit elkaar gaan, dat maakt me kapot