Vertaling van: Serge Gainsbourg - La noyee

Jij gaat op in de afsplitsing
van de rivier van de herinnering,
En ik, lopend op de oever,
schreeuw je terug te komen.
Maar, langzaamaan, maak je je los
en in mijn radeloze wedstrijd,
Beetje bij beetje, win ik je
een beetje terug van verloren terrein. Af en toe zak je weg
in de stroming,
of kom je erg kort langs de bramenstruiken,
je aarzelt en je wacht op me
en je verbergt je figuur
in je opgestroopte jurk
uit angst om iets te misvormen
en uit schaamte en spijt.

Jij bent slechts nog een arm wrak,
een hond opspringend aan de waterrand,
maar ik blijf jouw slaaf
en duik in de stroom.
Wanneer de herinnering stopt
en de oceaan der vergetelheid
onze harten en hoofden breekt,
zoals nooit eerder, zijn wij weer samen.