Vertaling van: Amalia Rodrigues - Aquela rua

Spreek mij niet over die straat, de straat
Die tot nu voor mij de mooiste was.
Ja, ik heb liever dat je daarover zwijgt,
Vertel me liever van het heden,
Zeg mij niets over het verleden.
In die tijd die voortleeft in mijn fantasie
Was ik als een kleine witte lelie,
Zuiver als het licht van de maan,
Het mooie meisje
Van het begin tot het einde van de straat.

In een schort met blauwe ruitjes,
Met linten en strikken, klaar om naar school te gaan,
Nu ga ik een andere weg,
Heb van jouw armen een kooi gemaakt. Vrolijke liedjes die ik kende,
Die in de mode waren, alleen die kan ik zingen:
'Zie de treurige weduwe
Die meeloopt in de kring en die loopt te huilen'.

Ik was als een zusje van die fontein van tegenover ons,
Bij haar leerde ik hinkelen,
Maar alles in mijn leven veranderde,
Want op een dag kwam jij voorbij,
Jij kwam en de fontein droogde op,

Mijn typisch kruikje van aardewerk
Brak hoe dan ook in stukken.
En jij ging me de jouwe noemen
En van toen af aan heb ik nooit meer
Over de stenen van die straat gelopen.
Ja, ik heb liever dat je daarover zwijgt,
Vertel me liever van het heden
En zeg me niets over wat voorbij is.