Vertaling van: Spill Canvas - Bracelets
Ik vond bronnen van beeldspraak die door mij trekken
Zoals een mes
Van een groep vrienden die verkiest
Om van achter aan te vallen
Ik probeer ideeën van jouw grootte te grijpen
Terwijl mijn hele wereld rond jouw pols is geregen
Ik ben de armband, die jij draagt
Ik ben alles wat je ooit gemist hebt, en meer
Ik hoopte dat ik je dit zou kunnen vertellen
Met mijn twee voeten op de grond
Maar ik denk niet dat ik kan praten
Want ik ben nu niet erg stabiel In deze droom die ik had
“Je kunt geen helden doden”
Dat is wat we tegen hen zeiden
“Je kunt ons niet doden”
Met onze gebroken instrumenten voor ons
En de jongens in de linie beginnen tot vijf te tellen
En de trekker wordt overgehaald
En de kogels bekogelen de bakstenen muur
Achter onze hoofden
En de rook, het vult de lucht
De kapitein schreeuwt om een staakt-het-vuren
En de brigade begint te wachten en te staren
Terwijl het stof de lucht verlaat
Maar we staan nog altijd
Met lachen op al onze gezichten
We spuwen hun falende munitie op de grond
En herinneren hen er nog eens aan
Met lachen op al onze gezichten
We spuwen hun falende munitie op de grond
En herinneren hen er nog eens aand
Dat je geen helden kunt doden
Ik hoopte dat ik je dit zou kunnen vertellen
Met mijn twee voeten op de grond
Maar ik denk niet dat ik kan praten
Want ik ben nu niet erg stabiel
Nee, ik ben nu niet erg stabiel
Nee, ik ben nu niet erg stabiel
Zoals een mes
Van een groep vrienden die verkiest
Om van achter aan te vallen
Ik probeer ideeën van jouw grootte te grijpen
Terwijl mijn hele wereld rond jouw pols is geregen
Ik ben de armband, die jij draagt
Ik ben alles wat je ooit gemist hebt, en meer
Ik hoopte dat ik je dit zou kunnen vertellen
Met mijn twee voeten op de grond
Maar ik denk niet dat ik kan praten
Want ik ben nu niet erg stabiel In deze droom die ik had
“Je kunt geen helden doden”
Dat is wat we tegen hen zeiden
“Je kunt ons niet doden”
Met onze gebroken instrumenten voor ons
En de jongens in de linie beginnen tot vijf te tellen
En de trekker wordt overgehaald
En de kogels bekogelen de bakstenen muur
Achter onze hoofden
En de rook, het vult de lucht
De kapitein schreeuwt om een staakt-het-vuren
En de brigade begint te wachten en te staren
Terwijl het stof de lucht verlaat
Maar we staan nog altijd
Met lachen op al onze gezichten
We spuwen hun falende munitie op de grond
En herinneren hen er nog eens aan
Met lachen op al onze gezichten
We spuwen hun falende munitie op de grond
En herinneren hen er nog eens aand
Dat je geen helden kunt doden
Ik hoopte dat ik je dit zou kunnen vertellen
Met mijn twee voeten op de grond
Maar ik denk niet dat ik kan praten
Want ik ben nu niet erg stabiel
Nee, ik ben nu niet erg stabiel
Nee, ik ben nu niet erg stabiel