Vertaling van: Silbermond - Kartenhaus
Ik zoek naar dat
Wat me vergeten laat
Dat het in mijn leven donker is
En dat de nacht en de dag bezet
En me geen straaltje licht meer laat.
Ik kom niets te kort en toch mis ik veel
Ik ben te zwak om nog maar op te staan
En te sterk om hier te liggen.
Nu ben ik wakker geworden
Hou het licht in mijn handen
Heb er al niet meer aan gedacht,
Dat zich het blad nog eens omkeert. Je hebt mijn leven nieuw gemaakt
Steekt me aan met jou kracht
Je maakt alles waard om te leven
Ik wil me daar niet tegen weren
Je hebt een kaars opgesteld
En brengt me het licht in mijn wereld
Maakt mijn leven zoals een kaartenhuis
Uit jou opgebouwd.
Zoals elk woord een stem nodig heeft
Zoals de maan elke nacht opduikt
Zoals elke waarheid een aangezicht
Precies zo hard heb ik jou nodig.
Je bent de wind en draagt me hoog
En ik weet, dat je me kan zien vliegen
En ook met één woord dwingen neer te storten.
Ben weer wakker geworden
Met de duisternis in mijn handen
Dat had ik nooit gedacht
Dat zich het blad weer omkeert.
Je hebt mijn leven uitgemaakt,
En daar niet bij nagedacht,
Dat je de zin en de levenswaarde was,
En nu is dat alles het niet meer waard.
Je brandt mijn kaars gewoonweg op,
Omdat je ze niet meer nodig hebt,
Maakt mijn leven tot een kaartenhuis,
En trekt de onderste kaart eruit.
Wat me vergeten laat
Dat het in mijn leven donker is
En dat de nacht en de dag bezet
En me geen straaltje licht meer laat.
Ik kom niets te kort en toch mis ik veel
Ik ben te zwak om nog maar op te staan
En te sterk om hier te liggen.
Nu ben ik wakker geworden
Hou het licht in mijn handen
Heb er al niet meer aan gedacht,
Dat zich het blad nog eens omkeert. Je hebt mijn leven nieuw gemaakt
Steekt me aan met jou kracht
Je maakt alles waard om te leven
Ik wil me daar niet tegen weren
Je hebt een kaars opgesteld
En brengt me het licht in mijn wereld
Maakt mijn leven zoals een kaartenhuis
Uit jou opgebouwd.
Zoals elk woord een stem nodig heeft
Zoals de maan elke nacht opduikt
Zoals elke waarheid een aangezicht
Precies zo hard heb ik jou nodig.
Je bent de wind en draagt me hoog
En ik weet, dat je me kan zien vliegen
En ook met één woord dwingen neer te storten.
Ben weer wakker geworden
Met de duisternis in mijn handen
Dat had ik nooit gedacht
Dat zich het blad weer omkeert.
Je hebt mijn leven uitgemaakt,
En daar niet bij nagedacht,
Dat je de zin en de levenswaarde was,
En nu is dat alles het niet meer waard.
Je brandt mijn kaars gewoonweg op,
Omdat je ze niet meer nodig hebt,
Maakt mijn leven tot een kaartenhuis,
En trekt de onderste kaart eruit.