Vertaling van: Silbermond - Unendlich
Mijn ogen zoeken water in de woestijn
Mijn voeten dragen al lang de dorst
Ik ben gevallen en bleef liggen
Stond op en wilde overwinnen
Want ik proef de zee, het is niet meer ver
Het is moeilijk het spoor in het zand te vinden
Want stof en storm stelen me het Zicht
Toch, zoals een warme zomerregen
Regen jij op mijn leven zoals een man uit
Tropen uit de hete steen
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf Voor het ogenblik hielden we de adem in
En samen doken we tot op de grond
We lieten ons drijven met de stroom van de Getijden
We strandden, zijn aangekomen
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf
Het is moeilijk de weg in het zand te vinden
Want stof en storm stelen jou het zicht
Toch heeft iedereen zomerregen nodig
Wat was het leven zonder jullie
Iedereen heeft een stuk oneindigheid nodig
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf
Mijn voeten dragen al lang de dorst
Ik ben gevallen en bleef liggen
Stond op en wilde overwinnen
Want ik proef de zee, het is niet meer ver
Het is moeilijk het spoor in het zand te vinden
Want stof en storm stelen me het Zicht
Toch, zoals een warme zomerregen
Regen jij op mijn leven zoals een man uit
Tropen uit de hete steen
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf Voor het ogenblik hielden we de adem in
En samen doken we tot op de grond
We lieten ons drijven met de stroom van de Getijden
We strandden, zijn aangekomen
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf
Het is moeilijk de weg in het zand te vinden
Want stof en storm stelen jou het zicht
Toch heeft iedereen zomerregen nodig
Wat was het leven zonder jullie
Iedereen heeft een stuk oneindigheid nodig
En we waren oneindig
En het water legde zich op onze huid
Rondom ons alles vergankelijk
Dat behouden we voor ons en de dag dragen we mee tot in het graf