Vertaling van: Yves Duteil - Virages

Mijn oogleden worden al wat zwaarder
Maar binnen een of twee kilometer
Na de bocht, in het dorp, in een kleine bar
Is er haardvuur
Jij slaapt al sinds de autoweg
vermoeid en vast ook gespannen
Nog een kilometer, misschien, en dan koffie
Bij het haardvuur.

Ik kijk een ogenblik opzij,
Jij ligt bijna tegen mij,
Dan een bocht naar rechts, nogal scherp, die jou aandrukt tegen mij
‘K wou dat er aan deze bocht geen einde kwam.
Voorzichtig ga ik weer rechter zitten, plotseling
Jouw gezicht in mijn hals…

Voorbij gaan de dagen en de weken en de jaren,
Zolang ik jou hier aan mijn zijde heb,
In elk van de gebaren van het leven
Zal ik om jou blijven geven Over een uur zal het zicht wel beter zijn
De mist trekt al op,
De ruitenwisser wist en wist en laat sporen na
Voor mijn ogen.
Schijnsels dwars door de koplampen ,
Het dorpje en daarginds het café...
Terwijl ik je hoofd tegenhoud stop ik aan de kant
Dichtbij het café.

En als bijengeruis stilaan
Wekt de stilte je langzaamaan
Ik voel me leeg , moe maar zo dicht bij jou
Ik wou dat deze bocht nooit eindigen zou!
Jij glimlacht, zonder een woord en plotseling
Glijd je hand over mijn rug…

Voorbij gaan de dagen en de weken en de jaren
Zolang ik jou ik jou hier aan mijn zijde heb
In elk van de gebaren van het leven
Zal ik om jou blijven geven