Vertaling van: Starflam - Putain de songe
Mijn dromen worden belemmerd door diezelfde droom die me achtervolgt
hij verpulvert me onder de lakens, hij heeft me eigenlijk in z’n macht
zoals dat meisje, die me het onvermijdelijke liet doen
echter zonder bewakers, en sindsdien word ik overmand door angsten
ik zie mezelf in het ziekenhuis afscheid nemend van mijn vrienden
Tuner, Sonar, vaarwel, ik zag jullie zeer graag
aangevallen door een virus dat je geleidelijk aanvreet
en de grootste vechter dwingt de handdoek in de ring te werpen
men zegt me dan: “kerel, laat je gaan testen”
ja, zodat een papier de tijd bevestigt die me nog rest
om te leven, maar zonder ooit gerust te zijn
zoals de leerling koorddanser, neergezet op een zeer hoog koord
Ik dwing mezelf dan om te denken dat ik het niet heb
elke seconde belevend als een die men me niet zal afnemen
Maar de nacht, dat is iets anders want dan werkt mijn onderbewustzijn
het stapelt de dingen op die ik vermijd en de demonen trekken me heen en weer
ze versterken mijn diskrediet, mijn angst duurt voort
ik heb een gekneusde ziel door die klotedroom…
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom.. Terwijl ik ijsbeer door de straten van de brandende stad
kom ik de persoon tegen die mijn kwelling voedt
ze lijkt kalm, zeker van zichzelf en ze kijkt naar de grond
AKROMAN mag zich zorgen maken, ze heeft er niets van om..
men moet zeggen dat ik me thuis voelde in haar appartement
ze knoopte haar hemd los en ik zei tegen mezelf “als ze maar weggaat…”
maar alles is te snel gegaan en toen ze zich op me neerzette
heb ik gedaan zoals een ander “ik smeek je om dat uit te doen”
Hmm! Ik lach er mee en ik ril er nog altijd van wanneer ik er aan terugdenk
de yin en de yang wedijveren onophoudelijk in mijn geweten
maar verdomme! Zij zitten alle twee in hun cockpit
ik, onder koude lakens, ik ben alleen en ik draai door
ik wil deze wereld niet verlaten zonder een vrouw en kinderen
zonder het systeem te bedriegen onder de voogdij van logo's
de wereld ligt aan mijn voeten, zolang mijn leven voortduurt
zolang ik niet gegrepen word door die klotedroom…
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Door die klotedroom, val ik languit neer
mijn lichaam beweegt niet meer, als tegengehouden door een riem
verder heb ik spasmen, die verdomde neerslachtigheid
neemt me mee naar een plek waar overleven niet meer dan een droombeeld is
En zeggen dat ik nooit dacht daarin te slagen
ik de A.K., de bandiet, met jullie praten over …
mensen zien zeggen: “hij doet dat om bekend te geraken”
maar de volksgezondheid is niet een zaak waarop ik neerkijk
Dus hou jullie psychologische opmerkingen maar voor jullie zelf
jullie die de problemen doorzien door de wallen onder mijn ogen
die ik meesleep aangezien ik al lang nachtmerries heb
wanneer boven mij De Dood zweeft
en ik tegen mezelf zeg: “mijn god, als ik spring…
zodat mijn naasten aan me denken in een betere droom”
hij verpulvert me onder de lakens, hij heeft me eigenlijk in z’n macht
zoals dat meisje, die me het onvermijdelijke liet doen
echter zonder bewakers, en sindsdien word ik overmand door angsten
ik zie mezelf in het ziekenhuis afscheid nemend van mijn vrienden
Tuner, Sonar, vaarwel, ik zag jullie zeer graag
aangevallen door een virus dat je geleidelijk aanvreet
en de grootste vechter dwingt de handdoek in de ring te werpen
men zegt me dan: “kerel, laat je gaan testen”
ja, zodat een papier de tijd bevestigt die me nog rest
om te leven, maar zonder ooit gerust te zijn
zoals de leerling koorddanser, neergezet op een zeer hoog koord
Ik dwing mezelf dan om te denken dat ik het niet heb
elke seconde belevend als een die men me niet zal afnemen
Maar de nacht, dat is iets anders want dan werkt mijn onderbewustzijn
het stapelt de dingen op die ik vermijd en de demonen trekken me heen en weer
ze versterken mijn diskrediet, mijn angst duurt voort
ik heb een gekneusde ziel door die klotedroom…
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom.. Terwijl ik ijsbeer door de straten van de brandende stad
kom ik de persoon tegen die mijn kwelling voedt
ze lijkt kalm, zeker van zichzelf en ze kijkt naar de grond
AKROMAN mag zich zorgen maken, ze heeft er niets van om..
men moet zeggen dat ik me thuis voelde in haar appartement
ze knoopte haar hemd los en ik zei tegen mezelf “als ze maar weggaat…”
maar alles is te snel gegaan en toen ze zich op me neerzette
heb ik gedaan zoals een ander “ik smeek je om dat uit te doen”
Hmm! Ik lach er mee en ik ril er nog altijd van wanneer ik er aan terugdenk
de yin en de yang wedijveren onophoudelijk in mijn geweten
maar verdomme! Zij zitten alle twee in hun cockpit
ik, onder koude lakens, ik ben alleen en ik draai door
ik wil deze wereld niet verlaten zonder een vrouw en kinderen
zonder het systeem te bedriegen onder de voogdij van logo's
de wereld ligt aan mijn voeten, zolang mijn leven voortduurt
zolang ik niet gegrepen word door die klotedroom…
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Ik heb teveel moeite om de angst te beheren, klotedroom..
Door die klotedroom, val ik languit neer
mijn lichaam beweegt niet meer, als tegengehouden door een riem
verder heb ik spasmen, die verdomde neerslachtigheid
neemt me mee naar een plek waar overleven niet meer dan een droombeeld is
En zeggen dat ik nooit dacht daarin te slagen
ik de A.K., de bandiet, met jullie praten over …
mensen zien zeggen: “hij doet dat om bekend te geraken”
maar de volksgezondheid is niet een zaak waarop ik neerkijk
Dus hou jullie psychologische opmerkingen maar voor jullie zelf
jullie die de problemen doorzien door de wallen onder mijn ogen
die ik meesleep aangezien ik al lang nachtmerries heb
wanneer boven mij De Dood zweeft
en ik tegen mezelf zeg: “mijn god, als ik spring…
zodat mijn naasten aan me denken in een betere droom”