Vertaling van: Suzanne Vega - Rosemary

Weet je nog toen we samen wandelde
vanuit te straat naar het plein?
Hoe de vrouw die rozemarijn verkocht
de takken tegen je borst duwde
je geluk en veel meer beloofde
en met haar vingers aan je haar kwam?

Ik had je pas de dag ervoor ontmoet
alsof het lot het per ongeluk had gedaan
in het raam daar achter je deur
Ik wilde zo graag bij je binnenvallen
in die kamer onder je huid
Maar dat alles zou moeten wachten In het Carmen van de martelaren
met de standbeelden op de binnenplaats
Wiens hoofden en handen waren gepakt door de last van de zon
Ik was gekomen om je te ontmoeten
met een vraag in mijn voetstappen
Ik ging de helling op
en de reis was net begonnen.

Mijn zus zegt dat ze nooit droomt 's nachts
Er zijn dagen waarop ik weet waarom
Al deze mogelijkheden binnen haar bereik
Zonder ook maar één manier om ze waar te maken
want sommige dingen dringen gewoon nooit door
in deze werld, ook al proberen ze het

Alles dat ik nog weet van jou zit in mijn herinneringen
en alles dat ik vraag of je me nooit wil vergeten