logo songteksten.net

Zoeken

Zoekresultaten:

Het rood beschijnt de weilanden, de avond valt over het meer daar staan ze met z`n tweeën en hij kijk nog eens naar haar ze staan voor hun hut van pollen, leem en riet zijn hand ligt op haar buik, hij wordt binnenkort vader het jaar bijna vijftienhonderd, veranderde maatschappij ze hebben er niet o

It read beskynt de greiden, De jûn falt our de mar Der stean se mei har beiden En hy sjocht noch ris nei har Se stean foar harren hutte Fan pôlen, liem en reid Syn hân leit op har skutte Hy wurdt mei koarten heit It jier hast fyftjinhûnderd Feroare maatskippij Se lije der net ûnder Se fiele ha

[Oorspronkelijk tekst van Halbertsma in oud-fries) Frysk bloed, tjoch op! Wol nou'ris broeze ind siede, Ind bonsje throch myn ieren om. Flean op! Ik sjong it baeste lân fenn' ierde; It Frysce lân fol ear ind rom. Klink den, in dawerje fier yn it roun Dyn âlde eare, o Frysce groun. Ompo

het weer is onbestendig het groene hart wordt veel te druk delinquenten zijn ontsnapt maar ze hebben geen geluk de koningin is jarig en de paus is ernstig ziek ik steek m`n kop maar in het zand voor mij geen politiek want geen nieuws is goed nieuws geen nieuws is goed nieuws geen nieuws is goed ni

ik zag een man die zich liet leiden door wat een ander had gezegd zich verschuilen achter kreten overtuigend maar onterecht hij hoefde niet te denken dat werd voor hem gedaan als hij weer voor een keuze kwam te staan hun opzet leek te werken ze spraken duidelijke taal gevoelloze harde woorden verpa

Graag - De Kast[Songtekst]
zal ik straks nog bij je komen ik ben de hele avond vrij heb je zin om weg te dromen net zoals die keer bij mij en ik wet dat het geen hout snijdt en je zegt dat het niets wordt maar misschien dat het wat afleidt ook al duurt het maar zo kort wil je teder met me vrijen wil je zacht worden verwend w

Blau is de himel bern, dizich de moarn Blommen ûntweitsje, heech stiet it koarn Wy bliuwe altyd grien, grien as it gers De sjongst fol fleur en sin dyn heit syn fers Foar ivich en altyd grien, grien as it kroas Sa grien is de leafde, myn greideroas Hjir yn ús greidelân, hjir yn ús greidelân H

de straat is stil verlaten een man alleen loopt in zichzelf te praten kijkt om zich heen verlichte neonborden verleiden stil de stad is grijs geworden haar adem kil er is een boom verdwenen hij was al oud een groot kantoor verschenen hij krijgt het koud verlichte raamkozijnen verleiden zacht hij

De contouren in het land vervagen in de mist het schemer wordt verdrongen de nacht wordt uitgewist in een doolhof van emoties is de tijd voorbijgegaan dan loop ik naar de kamer waar jouw spullen niet meer staan Ik pak de eerste krant ik blader er doorheen en als ik koffie wil gaan zetten zet ik tev

soms zit je te stressen en maak je je kwaad is de deadline verstreken en ben je weer te laat dan doe je het half maar zit je toch te zweten je hebt te weinig tijd je had het kunnen weten maar wij zijn helemaal klaar helemaal klaar helemaal klaar en tot einde houdbaar ik kan m`n mond nooit houden `

als een boemerang terugkomt op de plek vanwaar je `m gooit geeft dat een goed gevoel je hebt je doel voltooid als een marathonloper over de finish komt zie je geluk in z`n ogen dus jaren trainen is gezond de parachutist die aan een draadje hangt heeft geen angst voor de hoogte hij heeft alles in de

ik heb vandaag het geweten in de ogen willen kijken ik heb getracht door te dringen tot de bron maar onderweg halverwege zag ik gezichten verbleken van mensen als jij en ik in conflict sta me bij ik tast in het duister sta me bij ik hoor gefluister van de kille stemmen die over lijken gaan ik he

opgesloten in het lot het gaat niet meer zoals je wilt je wordt gedwongen sterk te zijn al is er niemand die het zegt de last rust op je schouders en het gaat maar niet voorbij alleen door anoniem te blijven wordt je gespaard kom je hoger dan wordt je neergehaald maar je hebt voor hetere vuren ge

je speelt met mij zoals de wind speelt met je haar je trekt me aan je stoot me af m`n liefde weegt te zwaar je verbergt de twijfel als je geheim wordt bedreigd in de hoop dat er niemand vraagt naar wat je eigenlijk verzwijgt want je wilt je niet binden dus zeg je steeds de woorden waar je niets mee

de stilte duurt te lang, je bent afwezig zo onbereikbaar als ik in je ogen kijk er groeit een afstand tussen ons beiden we gaan elkaar steeds meer ontwijken en woorden bereiken geen doel onrustig vertel je dat je weggaat je wilt de stad in, je moet er even uit er is een leegte als je weg bent het i

ze dwalen op de grens alles lijkt kapot gevangen in de lens of in de baan van het schot scherpe ogen vol emotie en vol strijd als fakkels die zullen blijven branden voor rechtvaardigheid iedereen zal strijden voor z`n rechten iedereen wil weten waar ie staat iedereen zal altijd blijven vechten a

ik weet niet of je zit te wachten op een vriendelijk woord van mij als ik jou oproep in mijn gedachten dan wordt ik zo blij van jou ik voel het als ik jou voorbij loop als ik je zie je stem weer hoor het zit in honderdduizend vlinders die zoet zweven door mijn lijf ik heb je lief mijn hele leven `t

ik kon niet weten wat me nog te wachten stond ik ben vergeten hoe het eigenlijk begon maar ik raakte in je netten en ik wilde me verzetten ik wist niet eens of ik je aardig vond we bleven praten maar ik hield de deur op slot het liep in de gaten maar toch bleef ik buiten schot ik wou vooral niets l

de gordijnen heb je open binnen brandt er licht ik zie je in de kamer lopen ik zie een ogenblik jouw gezicht als ik voor de tiende keer aan je huis voorbij rijd je huis, de deur, de bel, `t is binnen handbereik toch wordt de afstand groter, elke keer als ik er naar kijk en de moed ontbreekt, om de s

Het lijkt alsof de tijd aan mij voorbij gaat `t Is net of later nooit begint Ik mijd de grote weg, neem vaak een zijstraat Zodat ik geen nieuwe dingen vind Vroeger wist ik nooit wat ik wou worden Ik kon niet kiezen uit zoveel Ik dacht en denk nog steeds niet vaak aan morgen En neem het liefst aan a

nog geen dag na de eerste keer dat ik je zag kon ik aan niets anders meer denken ik was volledig van slag nu rij ik hier bezeten door het donker van de nacht ik wil sneller dan m`n auto want ik voel dat je op me wacht als ik in je ogen kijk dan kan ik alles aan als ik in je ogen kijk dan wil ik er

je hoeft geen indruk op mij te maken zoals je bent zo is het goed uit hetzelfde hout gesneden door dezelfde droom gevoed ik hoef van jou geen dure verhalen geen cliche is aan mij besteed jij bent voor mij geschapen jij verzacht het grootste leed geef je aan mij, laat het vuur in je branden we zien

De nacht is foarby, de sinne is frij, om heech te gean Aanst wurdt it dei, de moarn is te nij, om stil te stean It libben wie wrang, it wachtsjen te lang. Mar 't nimt in kear Wês mar net bang, nea wer bang, it hoecht net mear Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin Gjin oerwurk foar ús ri

als ik m`n horoscoop moet geloven dan kan het binnenkort gebeuren dus spits ik m`n oren en sta ik op scherp als ik de mode moet volgen bij elke rage in moet haken dan blijf ik kritisch kijken en doe ik liever niet mee ik zou graag iets meer tijd willen nemen en het meer op zijn beloop laten gaan m

kom ik weerstand tegen als ik nu mijn gedachten omschrijf ik verzweeg wat er speelde in m`n hart ik had al die tijd geen rust in m`n lijf ik heb te lang aan de ketting gelegen maar dat is voorbij let op m`n woorden ik ga vlammen treed uit de schaduw en kom er aan let op m`n woorden ik ga vlammen tr

Aan de voet van deze wereld, daar waar ik de stilte vind Onaantastbaar lijkt de schoonheid waar ik in bomen klom als kind Maar hoe zal het gaan op de weg die we volgen Vandaag is het waar maar niets is onbreekbaar Leven en laten leven, mag morgen ook een dag met toekomst zijn Vleugels moeten vliege

ik bring dy yn dyn bedsje de gerdinen haw ik sletten dyn moaie eagen binne swier it bearke op dyn kessen bist noch nea in dei fergetten `t is krekt as do al trije jier moat altyd mei en at se wei is moat `k har fine wat bin ik mâl mei dy it wie in moaie dei rûnst op dyn klompkes yn `e blikke in f

Jo krije `n man wol út in lân, jo krije `n lân net út in man Wêr hat sa `n heitelân dat einliks oan ferrsjinne It spuit syn erfgenamen út, it jout syn bern in skop en slút De doarren foar dy `t gjin droech brea fertsjinje kinne Sjoch ik ze stean in Rotterdam, Marino, Ali of Acham Mei tryste

Ik gleed als een meeuw door de wolken Ik cirkelde boven de had Ik luisterde naar de verhalen En schetste het beeld dat ik had Maar toen ik vaste grond onder mijn voeten kreeg En de realiteit voor me zag, zag ik Afrika met andere ogen Ik zag de vruchtbaarste grond van de aarde Grenzend aan armoe en

Moarn sil de sinne skine/ Morgen zal de zon schijnen de ljochten yn de spegel ferdwine efter my de stêden kleurje read ik ryd der oan foarby allinnich yn de polder tusken hjoed en moarn troch de smoutte fan de nacht wêr `t it lûd is ferstoan moarn sil de sinne skine foar my en begjin ik opnij f

je ziet ze denken: hij voert geen donder uit hij hoeft maar te wenken en binnen is de buit hij blijft zich verzetten hij gaat z`n eigen gang hij houdt niet van wetten want die maken hem bang nee daar wil hij niets van weten dat komt hem niet van pas maar één ding weet hij zeker en daar klampt hij

het licht op rood `t is druk op straat het schiet niet op `k ben veel te laat naast me staat ze in de rij ze maakt zich mooi ze kijkt opzij ziet ze mij of staart ze is ze vrij of gaat ze terug naar huis of gaat ze dansen dan geeft ze gas en gaat haar gang waar rijdt ze langs is het nog lang woont

ze loopt op blote voeten ze fluistert zacht ze vult m`n lege nachten en m`n bed met toverkracht ze beweegt zich op ritme van de klanken om haar heen ze laat me zwevend achter en soms vallen als een steen nachtvlinder ze komt en ze gaat zo gevlogen zo dichtbij nachtvlinder ze doet en ze laat maar

jouw glimlach, dat pure, die woorden, zo recht door zee jouw handen die me strelen, de pijn genezen ga je met me mee laten we dansen, laten we zingen wat geweest is, is geweest want van alles wat ik liefheb verlang ik naar jou het meest we hebben niets te verliezen, we winnen geheid niets te verli

Ik moest naar de gevangenis Maar ik had niets gedaan Ik wist wel wie de dader was Maar ik geef geen vrienden aan Ik ga graag op bezoek Maar ik blijf nooit al te lang Waar is hier de nooduitgang `k Ontmoette op een avond Een vriendin van een vriendin Ik heb me geen moment verveeld Deed niets tegen