Soundos gaat de bioscoop veroveren zónder typetjes
Soundos El Ahmadi had veel geluk deze zomer. De 38-jarige actrice en cabaretier kon tussen de twee corona-lockdowns door de serie All Stars & Zonen maken, én haar film Meskina. Nu zit ze weer thuis, zoals veel collega's. "Natuurlijk voel ik de angst en de onrust over de toekomst", erkent ze meteen. "De cultuursector gaat kapot, theaters moeten sluiten. Ik heb gehuild toen ik moest besluiten mijn tournee dit jaar te schrappen; voor het eerst in negen jaar sta ik niet op de planken."
De fans moeten voorlopig even genoegen nemen met Soundos op televisie en NPOStart, waar de doorstart van All Stars terug te zien is. En begin 2021 in de bioscoop, als de komedie Meskina in première gaat. Weinig mensen lijken te weten dat acteren eigenlijk de 'core business' is van de vrolijke grappenmaker met haar bulderlach. "Ik heb de jeugdtheateropleiding gedaan. Maar de typecasting kwam mij al snel de keel uit: elke keer werd ik gevraagd voor zo'n vooroordeel-bevestigend Marokkaans typetje. Na een paar keer boze discussies met castingbureaus te hebben gehad, besloot ik mijn eigen plan te trekken. Zo kwam ik in de komediehoek terecht."
En met succes: met haar shows trekt ze al jaren volle zalen. Soundos was de huiskomiek van DWDD en kreeg landelijke bekendheid dankzij optredens in Wie is de mol? en Expeditie Robinson. Ondertussen groeide het plan in haar hoofd om samen met een vriendin een eigen film te gaan maken. "Er gebeurt niets als je zelf niet de handen uit de mouwen steekt", legt ze uit. "Dat is altijd mijn motto geweest, op die manier ben ik ook op het podium beland. Als het je irriteert dat alle Nederlandse films spierwit zijn, dan moet je zelf iets nieuws maken. Een film met mensen van kleur die geen typetjes zijn. En een film waarin Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond normaal praten, en niet op de manier waarop witte mannen van 60 denken dat we praten."
Normaal doen
Een belangrijke voorwaarde voor de film, over een dertiger (Maryam Hassouni) die haar weg in het leven probeert te vinden, was dat de vrouwen "eens een keer normaal deden. In films zijn vrouwen doorgaans van die hulpeloze wezentjes die door mannen gered moeten worden. En Marokkaanse vrouwen in films zijn óf jihadist óf worden verkracht. Het is heel kwalijk als door al die gekke verhalen op het witte doek mensen écht gaan geloven dat de wereld zo in elkaar steekt."
De opnames zijn inmiddels afgerond, vlak voor de tweede lockdown. "Ik heb de eerste beelden teruggezien en werd er heel gelukkig van", lacht de actrice blij. "Toen ik bij het Filmfonds aanklopte, hoorde ik elke keer: je hebt nog niets gemaakt. Dat kunnen ze nu in elk geval niet meer zeggen. Dit smaakt naar veel méér, de bioscopen zijn nog lang niet van Soundos af!"