Charlie Watts wilde niet de drummer van Mick Jagger zijn

Zo schreef Watts in 1967 een kort briefje naar het blad Rolling Stone. De Stones hadden net hun album Their Satanic Majesties Request uitgebracht, maar recensent Jon Landau bleek niet erg onder de indruk van de plaat. Wel had hij lovende woorden voor het drumwerk van Watts. Die besloot hem een bedankje te sturen. "Bedankt voor de dingen die je over mij zei", schreef de drummer. "De anderen zullen, daar ben ik zeker van, hun best doen op de volgende."

Ook een vermeende ruzie tussen Watts en zanger Mick Jagger wordt weer opgerakeld. Jagger zou, volgens de overlevering, ooit op een feestje in het hotel waar de Stones verbleven naar Watts hebben gebeld. "Waar is mijn drummer", zou Jagger hem hebben gevraagd. Watts ging daarop keurig gekleed naar het feest om Jagger op zijn gezicht te slaan. Die belandde tussen de hapjes. "Noem mij nooit meer jouw drummer", zou Watts hebben gezegd. "Jij bent mijn fucking zanger."

Watts was een goede live-drummer in alle omstandigheden. Toch hield hij er niet van om in de open lucht te spelen, liet hij optekenen in een interview dat hij gaf vlak voordat de Stones een aantal jaren geleden op het festival Glastonbury te zien waren. De drummer moest er niets van hebben. "Glastonbury is ouwe troep. Ik heb sowieso al niks met dat hippie-gedoe. Het is niet iets waarmee ik mijn weekend wil vullen", zei hij over het optreden. Bovendien vreesde hij de wind tijdens open lucht-concerten. "Dat is funest voor een drummer. De bekkens bewegen. Het is dan heel lastig om ze te raken."