Dragan Bakema terug op het toneel in Taste

In het tot theater verbouwde Amsterdome in Amsterdam gaat zaterdag Taste in première, een ‘360-graden’-voorstelling over een briljante chef die zijn smaak verliest en zijn wereld zien instorten. Het publiek krijgt het stuk opgediend in beelden, muziek, kleine gerechtjes, geur, 'mindfucks' en spel van acteur Dragan Bakema.

Voor Bakema (41) betekent Taste zijn rentree op het toneel na een periode waarin alles stil kwam te liggen. Door de wereldwijde coronapandemie stopte Lazarus, de David Bowie-musical waarin hij de hoofdrol vertolkte. In Taste kan hij tot zijn grote vreugde het podium weer op. "Goddelijk! Ja! Spelen is voor mij alles.", zegt hij. "Voor mij is acteren leuk en geweldig en pijnlijk en schitterend en spannend, het is alles. Dus hoe is het weer om te spelen? Alles is weer terug."

In Taste speelt Dragan de rol van driesterrenchef Jonathan Kelvin. Om zich in die rol in te leven, ging Bakema in de leer bij Jacob-Jan Boerma, de chef die ook de bites tijdens de voorstelling heeft bedacht. Bakema zag bij Boerma een enorme liefde voor zijn vak. "Hoe Jacob-Jan kan praten over een aardappel, is heel interessant. Een aardappel is een aardappel, maar je kan er op wel duizend manieren naar kijken. Hij leeft eten!"

Longen uit je lijf

Voor Bakema is Taste een solovoorstelling. Er gebeurt dankzij draaiende stoelen, videoschermen, lichteffecten en muzikale begeleiding wel van alles, maar hij is de enige acteur. Dat was tijdens de repetities weleens zwaar, vertelt hij. "Dan zat er geen publiek, maar waren er wel allemaal technici aanwezig die wel naar jou keken, maar ondertussen ook allerlei andere dingen in de gaten hielden. Dat is als acteur wel een ‘humbling experience’ kan ik je vertellen. Je speelt de longen uit je lijf, maar in de zaal zie je mensen die met heel andere dingen bezig zijn."

Juist door al die effecten met licht, geur en smaak is Taste wel echt iets nieuws, vindt ook Bakema. "Het is een voorstelling die je probeert te vangen en niet los te laten tot het eind. Het is een reis van iemand die iets kwijtraakt, maar daar wel weer iets voor terug kan krijgen. Daar gaat het over, over overgave. Met elementen zoals je die normaal niet gewend bent als je naar het theater gaat. Dat maakt dit bijzonder. Ik hoop dat iedereen die straks de zaal uitloopt denkt: dat was een intens stuk, dat deed echt iets met me. Dat hoop ik keer op keer te bereiken."