'Moonlight meer lading na verkiezing Trump'
ROTTERDAM - Het veelgeprezen drama Moonlight heeft een andere lading gekregen na de verkiezing van Donald Trump tot president van de VS. Dat stelt regisseur Barry Jenkins tijdens een bezoek aan het Filmfestival Rotterdam, dat woensdag van start ging. Jenkins presenteert hier zijn meesterwerk, dat dinsdag acht Oscarnominaties in de wacht sleepte.
Moonlight vertelt over de jeugd van de donkere, homoseksuele tiener Chiron. Hij probeert het beste van zijn leven te maken, ondanks het feit dat hij met een verslaafde moeder in een achterstandswijk woont. “De film kwam in de VS al uit vóór de verkiezingen”, vertelt de 37-jarige Jenkins. “Moonlight wordt nu omarmd als een film die de diversiteit van ons land viert. Er zijn heel veel Amerika's, niet alleen het land van de rijke blanken in Beverly Hills.”
Met acht Oscarnominaties is Moonlight een van de grote favorieten bij de Oscars die volgende maand worden uitgereikt. De Academy die de prijzen uitreikt, lijkt dit jaar revanche te nemen voor de 'Oscars So White'-discussie van de afgelopen jaren. “Het is geweldig dat Moonlight het zo goed doet, maar dat was geen verwachting die ik had toen we de film maakten”, bekent Jenkins. “Het is een kleine film waarmee de scenarist en ik wilden vertellen over de buurt waarin wij opgroeiden; dat soort verhalen kom je te weinig tegen in bioscoop.”
Eigen kracht
Het is prachtig dat iedereen Moonlight nu omarmt, geeft hij meteen toe. “Maar ik ben slechts het gezicht van tientallen mensen die deze film mogelijk hebben gemaakt. Ik vind het vooral fijn dat door alle nominaties meer mensen nieuwsgierig worden naar het verhaal - dit soort aandacht kan een kleine film als deze op eigen kracht niet genereren.” In de film zelf wordt de huidskleur van hoofdrolspeler Chiron amper aangesneden. “Het is de wereld waarin ik ook ben opgegroeid. Het was niet verschrikkelijk: ik wist gewoon niet beter. Pas later kwam ik er achter dat gezinnen zoals in The Cosby Show écht bestonden. En pas op mijn negentiende kreeg ik mijn eerste vriend die niet donker was: mijn kamergenoot op de universiteit.”
Tegelijkertijd is het verhaal heel universeel. Publiek van alle achtergronden kan zich herkennen in de zoektocht naar zijn plek in het leven die de tiener onderneemt. “De reacties op de film tijdens het kijken zijn overal ter wereld hetzelfde: iedereen lacht en klapt en huilt op dezelfde momenten. Chiron heeft een heel specifieke achtergrond, maar zijn verhaal is blijkbaar ontzettend herkenbaar.” De reacties en discussies naderhand zijn trouwens wel verschillend. “De vragen die mensen naderhand stellen zijn anders en erg vanuit de eigen cultuur gericht. Het is ook heel leuk om naderhand discussies te horen over het open einde: hoe zal het de personages daarna vergaan? Ook daarover verschillen de meningen per land.”
Moonlight draait vanaf donderdag in de Nederlandse bioscopen.