Polak wilde zichzelf uitdagen met Dirty God
ROTTERDAM - Het Filmfestival Rotterdam is woensdagavond geopend met Dirty God van de Nederlandse regisseuse Sacha Polak. De film, over een Britse vrouw die na een zoutzuuraanval haar leven weer probeert op te pakken, is eind januari ook te zien op het prestigieuze festival Sundance in de VS.
“Elk onderdeel van het maken van een film voelt voor mij als een beproeving”, erkent de regisseuse, die eerder doorbrak met arthousehits Hemel en Zürich. “Met elke stap daag ik mijzelf uit om het tot een goed einde te brengen. Ik ben niet iemand die graag lang over zichzelf praat, dus ik ben altijd blij als die fase van interviews doen achter de rug is.” En het blijft spannend wat de journalisten allemaal gaan schrijven. “Ik hoorde dat de makers van Brimstone over de rode loper moesten net nadat zij een paar vernietigende kritieken hadden gelezen. Dan moet je heel sterk in je schoenen staan; dat is voor mij best een angstbeeld.”
Polak kreeg het idee voor haar nieuwe film toen zij op een popfestival een vrouw zag met brandwonden in haar gezicht. “Ik dacht vooral: zij wordt elke dag geconfronteerd met mensen die zó naar haar kijken, die haar veroordelen op haar uiterlijk. Ik denk dat zo'n situatie voor een vrouw nog net iets zwaarder is dan voor een man, omdat vrouwen in deze wereld meer op hun uiterlijk worden afgerekend en beoordeeld dan mannen.” Tegelijkertijd is het een universeel verhaal over een vrouw die tegen alle klippen op probeert het beste van haar leven te maken. “Ik hoop dat de film inspireert en dat mensen er enige moed uit kunnen putten.”
Ander gezicht
Haar hoofdrolspeelster, Vicky Knight, vond Polak na een lang auditieproces. Het is de eerste hoofdrol voor de jonge actrice, die zelf op haar achtste verminkt raakte door een brand. Eerder werkte zij ook met debutanten voor Hemel (Hannah Hoekstra) en Zürich (Wende Snijders). “Ik vind het fijn om mijzelf uit te dagen en als filmmaker een risico te nemen. Dat kan mislopen, maar het kan ook heel positief uitpakken. Ik vind het heel fijn om te werken met iemand die ik niet ken, en ik vind het als kijker ook heel fijn om iemand te zien die ik nog niet eerder heb gezien.” Soms stoort het haar dat zij in grote Nederlandse films zoveel dezelfde gezichten ziet. “Dat is ook wel logisch, en ik snap het dat producenten en regisseurs daar vaak voor kiezen. Maar mij zelf gaat het, als maker en kijker, toch op een gegeven moment tegenstaan.”
Dirty God draait vanaf begin april in de Nederlandse bioscopen.