André Dongelmans dankt hoofdrol in Ghost Stories aan Luizenmoeder
André Dongelmans vertolkt de hoofdrol in het nieuwe horrortoneelstuk Ghost Stories. De acteur, die bij het grote publiek bekend werd als Kenneth in De Luizenmoeder, denkt dat hij de rol vooral dankzij de populariteit van de serie heeft bemachtigd. "Zonder dat succes had ik denk ik nog geen hoofdrol in een voorstelling gehad", zegt André tegen BuzzE.
Een vader op het schoolplein is wel andere koek dan een professor die is gespecialiseerd in geesten. Die omschakeling vindt André zelf niet zo moeilijk. "Ik ben gewoon acteur, dus het hoort erbij om verschillende rollen in verschillende genres te spelen. Ik heb het geluk dat ik op mijn cv al heel veel verschillende rollen heb staan, dus ik ben daar niet zo mee bezig. Daarnaast probeer ik ook een beetje weg te blijven van het denken in genres. Als ik in een komedie speel ga ik bijvoorbeeld niet heel grappig spelen, dat werkt juist niet."
In Ghost Stories, dat op 31 oktober in première gaat in het DeLaMar Theater in Amsterdam, speelt de acteur de rol van professor Filip Kuiper. "Hij is gespecialiseerd in de parapsychologie en houdt zich bezig met spookverhalen. Hij snapt niet waarom mensen in spoken geloven en probeert daar rationele verklaringen voor te vinden, maar toch zijn er drie verhalen waar hij niet helemaal uitkomt."
Gillen
Die drie verhalen worden in de West End-hit Ghost Stories op het toneel gespeeld. De voorstelling is niet voor de kijker met een zwakke maag, zo wordt van tevoren gewaarschuwd. Volgens André valt het wel mee. "Het is niet enger dan een film. Ze gaan er echt geen nachtmerries aan overhouden. Het is leuk om eens te ervaren wat horror op toneel met je doet, want het is echt anders. Ik zou mensen die denken dat ze niet durven juist willen uitnodigen om te komen."
Gillen in de zaal is dan ook niet erg. "Het is voor ons leuk als mensen gillen, lachen, blijven praten of nerveus zijn. Daar kan ik dan als verteller op inspelen en dat brengt de voorstelling naar het nu en maakt hem interactiever."
Oude toneelwetten
Het is op het toneel wel nog een behoorlijke uitdaging om het spannend te maken. "In film kun je spanning opbouwen door onder meer te werken met verschillende standpunten. In het theater heb je maar een ruimte en zie je alles. We moeten dus heel veel werken met licht en donker. We grijpen eigenlijk terug op de oude toneelwetten."
De acteur zelf houdt wel van een beetje griezelen. "Ik kijk graag naar horror. Ik houd van verhalen over dingen die in het echte leven nooit zouden kunnen. Maar ik schrik daar niet snel van. Je weet toch dat het niet echt is en dat je zoiets nooit zelf zou meemaken, gelukkig."