Johnny de Mol wenst iedereen dikkere huid toe
Johnny de Mol heeft door de jaren heel wat kritiek over zich heen gekregen. Veel deed hem dat niet, zegt de presentator in een interview met AD Magazine. "Ik had overal schijt aan. Als iedereen naar links liep, bewoog ik naar rechts."
De kunst keek Johnny af bij zijn moeder Willeke Alberti en tante, Linda de Mol. "Ik heb jarenlang kunnen kijken hoe zij zich in de schijnwerpers bewogen. Daar krijg je veel te verduren en leer je om het niet te persoonlijk te nemen. Zo kreeg ik ook een dikke huid. Die gun ik trouwens iedereen, een wat dikkere huid. Dan zou er veel minder gedoe zijn."
Johnny stoort zich aan de hokjes waarin veel Nederlanders denken. "In Nederland moet je of een Herman Brood zijn, of een moeder Teresa. Een tussenweg is er niet. Maar een combinatie van die twee: waarom niet? Leg mij eens uit waarom ik op vrijdagavond niet de kroeg in kan als ik op zaterdag naar een instelling ga om kinderen te bezoeken die het moeilijk hebben. Kijk, als ik naar de drank meur of ik kan niet op mijn benen staan, oké, maar dat gebeurde niet."
Kinderen en dieren
Voor de presentator is "het moment aangebroken om te laten zien waar ik voor sta". "Voor meer medemenselijkheid. Als mijn kinderen later vragen wat hun vader heeft gedaan aan de toestand van de wereld, dan sta ik niet met mijn mond vol tanden. Tuurlijk, papa heeft er op los geleefd, maar ook hier en daar geholpen."
Empathie kreeg Johnny met de paplepel ingegoten. "Ik kreeg het van huis uit mee. Ik ben opgegroeid met een moeder die wekelijks eenzame ouderen over de vloer kreeg, of mensen met een beperking." Ook zijn vader John "doet veel". "Maar hij heeft één regel: ik help, ik doneer, maar noem alsjeblieft mijn naam niet. Hij wil niet op de voorgrond. Zijn zwak zit bij kinderen en bij dieren. Ik mag dat nooit zeggen, maar ik doe het wel."