logo songteksten.net

Zoeken

Zoekresultaten:

God is een roker van Havanes Ik zie zijn grijze wolken Ik weet dat hij zelfs de nacht in rook op laat gaan zoals ik, mijn liefste Jij rookt slechts Gitanes Ik zie jouw blauwe dampen die soms zelfs mijn ogen laten tranen Jij bent mijn meester na God God is een roker van Havanes Hijzelf heeft het mi

Afgelopen zondag kwam ik langs het huis Waar de bangerik heeft gewoond, Maar alles is zo veranderd Dat ik nergens die ramen kon zien Waar vroeger de luiken voor zaten. Van de vloer beneden tot boven aan het dak Zag ik niets dat mij aan de bangerik Zou kunnen herinneren. Ik zag een volgeplakte blauw

God is een roker van Havanes Ik zie zijn grijze wolken Ik weet dat hij zelfs de nacht in rook op laat gaan zoals ik, mijn liefste Jij rookt slechts Gitanes Ik zie jouw blauwe dampen die soms zelfs mijn ogen laten tranen Jij bent mijn meester na God God is een roker van Havanes Hijzelf heeft het mi

Midden in die grote stad Die grote stad die Brussel heet Schenk ik jou mijn liefdesglas Op dat terras dat harten steelt Tussen huizen, oud en grauw Trakteer ik jou bij toverlicht Schuimt champagne bij de kreeft Dan knijpt jouw hand zacht in mijn hand In de tuin van de heilige Catherine Ben jij voo

Mijn moeder heeft iets Iets gevaarlijks Iets van een verleidster Iets van een vervelend iemand Ze heeft ogen die doden Maar ik hou van haar handen op mijn lichaam Ik hou van de geur onder haar armen Ja, ik ben zo In de ogen van mijn moeder Is er altijd een lichtje In de ogen van mijn moeder Is er

Voor de kerk op het plein Loopt het spoor zoals altijd Verder weg naar het volgende jaar, Naar een heel nieuw begin, nieuw refrein, Voor de kerk op het plein

In het holst van de nacht Danst zij in het gras. Hij hoort haar ruisen. Hij hoort haar ruisen. In het midden van het woud Zoekt hij de weiden En hoopt ze te vinden. En hoopt ze te vinden. Zonder nevel en zonder sluier Verlaat de nacht De velden, het groen. De velden, het groen. Zij ontkleedt zich

Je blik als een liefkozing Ik voel me zo goed Nadien vliegen je ogen weg en laten me En ik heb niets meer Dan een reflectie van jou Je bent al ver weg Ik ken niet alle geheimen van je hart Maar ik kom toch Jij leeft ergens tussen pijn en zachtheid Maar ik kom toch Ik volg je toch Jij omgeeft me al

Met de vrouwen heb je niets anders als problemen Met de vrouwen heb je niets anders als problemen Met de vrouwen heb je niets anders als problemen Met de vrouwen heb je niets anders als problemen Toen Adam geschapen was, zonder zorgen aan zijn been Riep hij naar God de Vader: Vader, ik ben hier zo

Heb altijd gedroomd dat je zou komen En je voorgesteld Zoals je bent, precies hetzelfde Je verscheen en ik weet dat je Eén stap verwijderd bent van mijn liefde Op het punt om te vallen In mijn hart Je staat op het punt te arriveren Ik kan het niet vermijden Één stap verwijderd van mijn liefde O

I am going back to the place Where I saw you back then And I brought with me a sleeping bag, I'm standing guard. I wrote on a piece of cardboard It's paired with a photo It says: if you see this girl, please send her to me. And sometimes, I get some change But they don't understand, I may be poor,




VOF De Kunst[Artiest]


Rob de Nijs[Artiest]


Paul de Leeuw[Artiest]

Oscar de Leon[Artiest]



Loyd De Meza[Artiest]

Lhasa De Sela[Artiest]


Kraan De Cosa[Artiest]

Kim De Boer[Artiest]

Jules de Corte werd op 29 maart 1924 in Deurne geboren. Nadat hij op eenjarige leeftijd blind was geworden bracht Jules zijn jeugd vanaf 1927 door in het blindeninstituut te Grave. In Grave leerde hij het brailleschrift en kreeg hij het gebruikelijke schoolonderricht aangevuld met een opleiding tot

John De Bever[Artiest]

Jan de Wilde[Artiest]

Hans de Booij[Artiest]